REVIEW: ACHELOUS, Macedon

 

ACHELOUS, Macedon (2018)

MetalFighters

Τί είναι πλέον Epic Metal ;

Αυτό εδώ το δισκάκι είναι! Το ντεμπούτο άλμπουμ των Αθηναίων Epic Power Metalers σφύζει από την αγνή πορωτική ανάγκη για να κάτσεις να το ακούσεις από την αρχή ως το τέλος. Με όνομα που πήραν από τον αρχαίο Θεό και ποταμό της Αιτωλοακαρνανίας και εδώ με τη βαριά και πολιτικά δεμένη ιστορία του μακεδονικού βασιλείου και των εποχών μάχης και αίματος στην Ασία, επικές ιστορίες, όχι ορμώμενοι από ξένες κι επίκτητες θρησκείες (που έχουν γίνει κατεστημένο τα τελευταία 2000 και πλέον έτη στην περιοχή  μας, τόσο για μας όσο και για τους τωρινούς Πέρσες) αλλά μόνο για την θέωση της ύψιστης τότε τέχνης, αυτής του Θεού πολέμαρχου 'Αρη από τη ντόπια σκοπιά και του υψίστου δημιουργού Αχούρα Μάζντα από την άλλη. Οι πέντε μουσικοί, μπολιάζουν το όλο μουσικό θέμα  ακόμη και με αρκετά στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής: Η εισαγωγή του Gavgamela  με ποντιακή λύρα και το σόλο που υπάρχει πάλι στη μέση του ας πούμε, είναι πολύ καλή προσθήκη. Τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά σε σημεία όπως στο Hephastion κι αυτά δίνουν έναν άλλο αέρα στον ήχο. Η κλαγή των όπλων σαν υπόβαθρο κι η όλη δεμένη αισθητική του δίσκου χαρίζουν αυτή τη χαμένη αίγλη στον Metal ήχο που πλέον δεν βρίσκεται συχνά. Το ομότιτλο Macedon, όπως και τα Persepolis, Gordian Knot, Warriors With Wings , Al Iskandar, Legends Never Die που ξεχωρίζουν από ένα τίμιο και βαρύ σύνολο, είναι νομίζω τα ζενίθ ενός δίσκου που στερείται ναδίρ για να προσθέσουμε και κάτι περσικής προέλευσης. Κι η συνέχεια έπεται...

English:

What is Epic Metal now?

This little album is! The debut album of Athens-based Epic Power Metalers is bursting with a pure, passionate urge to sit down and listen to it from start to finish. Its name is derived from the ancient god and river of Aetolia and Acarnania, and here it also reflects the heavy, politically connected history of the Macedonian kingdom and the eras of battles and bloodshed in Asia—epic stories not inspired by foreign or adopted religions (which have become the establishment over the last 2000 or more years in our region, both for us and for the current Persians), but solely about the deification of the highest art of that time: the art of the war god Ares from a local perspective and the supreme creator Ahura Mazda from the other side. 

The five musicians infuse the entire musical theme even with elements of traditional music: the intro of "Gavgamela" with Pontic lyra and the guitar solo, which appears again in the middle, are very good additions. The female backing vocals at points like in "Hephastion" also add a different atmosphere to the sound. The clash of swords as a background and the overall cohesive aesthetic of the album lend a lost splendor to the metal sound—something that’s rarely found nowadays.

 

The self-titled "Macedon," along with tracks like "Persepolis," "Gordian Knot," "Warriors With Wings," "Al Iskandar," and "Legends Never Die," stand out from a sincere and heavy ensemble. I believe they represent the zenith of an album that lacks a nadir, with some Persian influence added as well. And the journey continues...

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!