REVIEW: ACHELOUS, The Icewind Chronicles

 

ACHELOUS, The Icewind Chronicles (2022)

No Remorse Records

Όσο ζούνε, ελπίζουμε.

Άλλη μια μπάντα γέννημα-θρέμμα του αέρα ανανέωσης που φυσάει τα τελευταία δεκαπέντε-είκοσι χρόνια στη ντόπια σκηνή και, τέσσερα χρόνια μετά το επικό Macedon ντεμπούτο τους, το χτύπημά τους με αυτό το CD νομίζω έφερε την καθιέρωση. Επικό αλλά συγχρόνως μοντέρνο Power Metal, με παραδοσιακά μουσικά στοιχεία διάσπαρτα στις συνθέσεις τους, με αυτή την αίσθηση του παλιού καλού underground ήχου να ξεχειλίζει, μέρη με μελωδικά γυναικεία φωνητικά και με παραγωγή υποδειγματική. Ακούγονται επιρροές από Blind Guardian, Crimson Glory, Attack και Omen, όσο κι από Warlord, Heavy Load, Savatage, αλλά και κάποια αδιόρατα στοιχεία από ντόπιες μπάντες όπως οι Marauder, ίσως κι οι Phantom Lord και Battle Roar. Το άλμπουμ αυτό είναι το πρώτο τους που πήρα είδηση, κι έτσι μυήθηκα στον κόσμο τους καπάκι μετά την παγερή σαν το εξώφυλλο του δίσκου εποχή του δεύτερου lockdown τότε!

Chris Achelous μπάσο, Χρήστος Κάππας φωνή, Βίκυ Δεμερτζή και Γιώργος Μαυρομάτης στις δίδυμες κιθάρες και τύμπανα από τον Γιάννη Ρούσση. Και εδώ μέσα ερωτεύεσαι τα “Flames of War”, “Savage King”, “Mithrill Hall”, “The Crystal Shard”, “Face The Storm”, “Outcast” και έτσι σου καρφώνονται στο μυαλό. Μεγάλη ελπίδα πραγματικά για την Ελληνική σκηνή που δείχνει ότι ξαναγεννιέται σαν φοίνικας. Και η συνέχεια για τους φίλους μας θα ήταν ακόμη καλύτερη.

English:

As long as they live, we hope.

Another band born and bred of the air of renewal that has been blowing through the local scene for the last fifteen to twenty years, and, four years after their epic Macedon debut, their hit with this CD, I believe, brought about their establishment. Epic yet simultaneously modern Power Metal, with traditional musical elements scattered throughout their compositions, with that feeling of the good old underground sound pouring out, sections featuring melodic female vocals, and with an exemplary production. You can hear influences from Blind Guardian, Crimson Glory, Attack, and Omen, as well as from Warlord, Heavy Load, Savatage, but also some subtle elements from local bands like Marauder, maybe even Phantom Lord and Battle Roar. This album is the first of theirs I noticed, and that's how I was initiated into their world right after the era of the second lockdown—an era as chilling as the album's cover!

Chris Achelous on bass, Christos Kappas on vocals, Vicky Demertzi and George Mavromatis on the twin guitars, and drums by Yiannis Roussis. And within this [album], you fall in love with “Flames of War,” “Savage King,” “Mithrill Hall,” “The Crystal Shard,” “Face The Storm,” and “Outcast,” and they just get stuck in your mind. A truly great hope for the Greek scene, which shows that it is being reborn like a phoenix. And the future for our friends would be even better.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

HORIZON OF AEONS released new single

 

Finnish gothic dark metal band Horizon of Aeons has released their new single, «Blazing Eyes of Dawn». The track was recorded in the band’s home studio and mixed and mastered by Miska Lehtivuori. Formed in 2024, Horizon of Aeons features seasoned musicians Miska Lehtivuori (guitars, vocals), Ville Pekkala (guitars), Pekka Venho (bass), and Pekka Jokela (drums), known from bands like "Fall of the Leafe" and "Ablaze in Hatred." With a sound rooted in themes of time, existence, and darkness, they are gearing up for their debut album, "Timeless Forms of Desolation," which is now complete, following the release of their single “Haunting Presence.”

REVIEW: DESTRUCTION, Cracked Brain

 

DESTRUCTION, Cracked Brain (1990)

Steamhammer

Εποχή αλλαγών

Για τους Γερμανούς Thrashers αυτούς, και μετά από τρία πλήρη άλμπουμ, δύο Ε.Ρ. και ένα «ας το πούμε ζωντανό» άλμπουμ, που έμελλε να είναι και η τελευταία φορά που ο Schmier θα ήταν μέλος τους (σε δέκα χρόνια θα γυρνούσε για να μείνει!), η αλλαγή αυτή καθαυτή του front man ήταν καταλυτική. Στη θέση του ήρθε ο Andre Greider των Poltergeist. Mike κιθάρα, Harry Wilkens στο μπάσο, Oliver Kaiser ντραμς, και αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ τους, που σίγουρα θα προβλημάτισε τους φανατικούς οπαδούς τότε. Τεχνικό, χωρίς τον μπασίστα/τραγουδιστή που είχαν συνηθίσει (ο André μια χαρά φωνή έχει και ταιριάζει απόλυτα στη λογική του συγκροτήματος), με πιο «αμερικανικό» ήχο, κάτι που την ίδια εποχή έκαναν κι όλοι οι φίλοι τους, Sodom, Kreator, Tankard, ηχητικά, αν και σε αυτό ο ήχος βγήκε με καλύτερη παραγωγή σε σχέση με το κλασικό, κατά τα άλλα, «Release From Agony» πριν. Χώρος για παράπονα μπορεί να μην υπήρχε για τον δίσκο συνολικά, αλλά είναι γνωστό το παρασκήνιο με τον ομηρικό καυγά που είχε η προηγούμενη σύνθεση, ακόμα και στη συναυλία τους στο Ρόδον, που έμελλε να είναι και η τελευταία εμφάνιση μαζί τους του Schmier. Όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δε ήταν και η καλύτερη! Το ομώνυμο του τίτλου που ξεκινάει, νομίζω πλέον, είναι κλασικό. "Frustrated", "Time Must End", το "My Sheroma" των The Knack διασκευάζεται ωριαία και τα "Rippin' Off You", "Blind", "No Need To Justify", "Die A Day Before You're Born" συμπληρώνουν τα καλύτερα του άλμπουμ.

English:

Era of Changes

For these German thrashers, after three full-length albums, two EPs, and one "let's call it a live album," which turned out to be the last time Schmier was a member of the band (he would return ten years later to stay!), this change of front man was truly transformative. In his place came Andre Greider of Poltergeist. Mike on guitar, Harry Wilkens on bass, Oliver Kaiser on drums — and this is their fourth album, which definitely caused some concern among the dedicated fans at the time. Technical, without the bassist/vocalist they were used to (but André has a great voice that fits perfectly with the band's style), with a more "American" sound — something that, at the same time, all their friends like Sodom, Kreator, and Tankard were also doing, sonically. Although, in this case, the sound was produced better than on their classic "Release From Agony." There might not be many complaints about the album overall, but the backstage story is well-known: a legendary fight within the previous lineup, even during their concert at Rodon, which turned out to be Schmier’s last appearance with them. The whole atmosphere wasn’t exactly ideal. The opening track with the same title has, I believe, become a classic. "Frustrated," "Time Must End," the cover of The Knack’s "My Sherona," and the tracks "Rippin’ Off You," "Blind," "No Need To Justify," and "Die A Day Before You’re Born" round out what are arguably the best moments of the album.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

REVIEW: AGINCOURT – Angels of Mons

 

AGINCOURT – Angels of Mons

High Roller Records

AGINCOURT, hailing from the United Kingdom, traces its origins back to 1991, though their first demo surfaced only in 2008. “Angels of Mons” marks their debut album, now issued through High Roller Records in a limited vinyl run. Based on this release, it appears well-timed within the current metal landscape, where many bands worldwide endeavor to revive the sound of the New Wave of British Heavy Metal (NWOBHM).

The album clearly demonstrates the band’s roots and influences. Listening to “Angels of Mons,” one can easily identify elements reminiscent of early 1980s heavy metal, with notable similarities to bands such as Holocaust, Blitzkrieg, and Iron Maiden. The music exudes an authentic vintage feel, capturing the essence of the NWOBHM era.

One aspect worth mentioning is the vocal performance of Richard E. Toy. His voice has a somewhat subdued quality, bearing a resemblance to Ozzy Osbourne’s style. While fitting within the context of the music, a different vocal approach—perhaps akin to Brian Ross of Blitzkrieg—might have enhanced the overall impact.

Nevertheless, “Angels of Mons” is a commendable release that offers a collection of traditional heavy metal tunes characterized by straightforwardness and sincerity. The compositions shine particularly through their simplicity and directness, which contribute to the album’s charm.

For enthusiasts of the NWOBHM genre, this album is a noteworthy addition. It successfully channels the spirit of early 80s heavy metal, making it a recommended listen for fans who appreciate authentic and unpretentious metal sounds. It is unclear whether the album is also available on CD format.

Nick Parastatidis

REVIEW: ACHELOUS, Macedon

 

ACHELOUS, Macedon (2018)

MetalFighters

Τί είναι πλέον Epic Metal ;

Αυτό εδώ το δισκάκι είναι! Το ντεμπούτο άλμπουμ των Αθηναίων Epic Power Metalers σφύζει από την αγνή πορωτική ανάγκη για να κάτσεις να το ακούσεις από την αρχή ως το τέλος. Με όνομα που πήραν από τον αρχαίο Θεό και ποταμό της Αιτωλοακαρνανίας και εδώ με τη βαριά και πολιτικά δεμένη ιστορία του μακεδονικού βασιλείου και των εποχών μάχης και αίματος στην Ασία, επικές ιστορίες, όχι ορμώμενοι από ξένες κι επίκτητες θρησκείες (που έχουν γίνει κατεστημένο τα τελευταία 2000 και πλέον έτη στην περιοχή  μας, τόσο για μας όσο και για τους τωρινούς Πέρσες) αλλά μόνο για την θέωση της ύψιστης τότε τέχνης, αυτής του Θεού πολέμαρχου 'Αρη από τη ντόπια σκοπιά και του υψίστου δημιουργού Αχούρα Μάζντα από την άλλη. Οι πέντε μουσικοί, μπολιάζουν το όλο μουσικό θέμα  ακόμη και με αρκετά στοιχεία της παραδοσιακής μουσικής: Η εισαγωγή του Gavgamela  με ποντιακή λύρα και το σόλο που υπάρχει πάλι στη μέση του ας πούμε, είναι πολύ καλή προσθήκη. Τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά σε σημεία όπως στο Hephastion κι αυτά δίνουν έναν άλλο αέρα στον ήχο. Η κλαγή των όπλων σαν υπόβαθρο κι η όλη δεμένη αισθητική του δίσκου χαρίζουν αυτή τη χαμένη αίγλη στον Metal ήχο που πλέον δεν βρίσκεται συχνά. Το ομότιτλο Macedon, όπως και τα Persepolis, Gordian Knot, Warriors With Wings , Al Iskandar, Legends Never Die που ξεχωρίζουν από ένα τίμιο και βαρύ σύνολο, είναι νομίζω τα ζενίθ ενός δίσκου που στερείται ναδίρ για να προσθέσουμε και κάτι περσικής προέλευσης. Κι η συνέχεια έπεται...

English:

What is Epic Metal now?

This little album is! The debut album of Athens-based Epic Power Metalers is bursting with a pure, passionate urge to sit down and listen to it from start to finish. Its name is derived from the ancient god and river of Aetolia and Acarnania, and here it also reflects the heavy, politically connected history of the Macedonian kingdom and the eras of battles and bloodshed in Asia—epic stories not inspired by foreign or adopted religions (which have become the establishment over the last 2000 or more years in our region, both for us and for the current Persians), but solely about the deification of the highest art of that time: the art of the war god Ares from a local perspective and the supreme creator Ahura Mazda from the other side. 

The five musicians infuse the entire musical theme even with elements of traditional music: the intro of "Gavgamela" with Pontic lyra and the guitar solo, which appears again in the middle, are very good additions. The female backing vocals at points like in "Hephastion" also add a different atmosphere to the sound. The clash of swords as a background and the overall cohesive aesthetic of the album lend a lost splendor to the metal sound—something that’s rarely found nowadays.

 

The self-titled "Macedon," along with tracks like "Persepolis," "Gordian Knot," "Warriors With Wings," "Al Iskandar," and "Legends Never Die," stand out from a sincere and heavy ensemble. I believe they represent the zenith of an album that lacks a nadir, with some Persian influence added as well. And the journey continues...

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

DISTORTED REFLECTION Unveils First Lyric Video

 

Greek metal band Distorted Reflection has revealed the first lyric video for their upcoming second album, Doom Zone. The track, titled "Gates Of Paranoia," offers a glimpse into the band's new musical direction.

The band dedicated this release to the metal generation of the 1980s — those who learned the hard way what it means to be different. Fans can look forward to the full album release soon.