THE MOURNING – Theosis EP

 

THE MOURNING – Theosis EP

Independent

Bandcamp

Προσωπικά ως Νίκος είμαι αρκετά συγκεκριμένος ως προς τις μουσικές επιλογές μου, ίσως κάποιοι να με χαρακτηρίσουν κι ως μονόχνοτο, παρόλα αυτά θέλω να ελπίζω ότι διατηρώ μια κάποια αντικειμενικότητα ως προς την παρουσίαση κυκλοφοριών που δεν θα άκουγα αν το promo τους δεν ερχόταν στα χέρια μου για παρουσίαση. Ίσως, τελικά, μέσω αυτής της διαδικασίας διευρύνονται και οι δικοί μου μουσικοί ορίζοντες και με κάνουν να αναθεωρήσω και να εκτιμήσω κάποια πράγματα εκ νέου.

Οι THE MOURNING, λοιπόν, δεν ανήκουν στον ήχο που προτιμώ να ακούω, αλλά έχοντας στα χέρια μου τη νέα τους κυκλοφορία, δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό να την ακούσω και να της δώσω μια ευκαιρία. Στην πρώτη ακρόαση της εν λόγω κυκλοφορίας διαπίστωσα ότι ο ήχος του συγκροτήματος ήταν κάτι που δεν έχω ακούσει ξανά, ήταν αρκετά πρωτότυπος. Βέβαια το να είσαι πρωτότυπος δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είσαι κι ενδιαφέρον, αλλά στην περίπτωση των THE MOURNING ισχύουν και τα 2 στοιχεία, ήτοι είναι και πρωτότυποι κι ενδιαφέροντες.

Η μουσική τους είναι αρκετά περιπετειώδης και σύνθετη, χωρίς όμως ποτέ να χάνει την αμεσότητά της. Μέσα από μια πολυσυλλεκτικότητα ήχων και επιρροών η μπάντα δημιουργεί την δική της ξεχωριστή προσωπική ταυτότητα, η οποία δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια συγκεκριμένη μουσική ταμπέλα. Στο ήχο τους ανακάλυψα επιρροές από την κλασσική ροκ μουσική, την jazz, αλλά και το metal.

Το συγκρότημα ακούγεται πολύ δεμένο και καταφέρνει να συνδυάσει όλες αυτές τις φαινομενικά ετερόκλητες επιρροές του με έναν πολύ φυσικό τρόπο. Επίσης η φωνή και η ερμηνεία του τραγουδιστή Johnny Ray είναι ανάλογη της υψηλής απόδοσης των υπόλοιπων μουσικών και μάλιστα δίνει στον ήχο του συγκροτήματος μια αίσθηση θεατρικότητας.

Στην κυκλοφορία τους «Theosis» οι THE MOURNING αποδεικνύουν ότι αν ένας μουσικός έχει ταλέντο και φαντασία μπορεί να δημιουργήσει μουσική που μπορεί να είναι πολύπλοκη χωρίς να χάνει την αμεσότητά της και να διατηρεί το ενδιαφέρον του ακροατή από την αρχή μέχρι το τέλος. Σίγουρα, άκουσα μια κυκλοφορία που δεν έχω συνηθίσει να ακούω, αλλά συνάμα μου πρόσφερε μια πολύ ενδιαφέρουσα κι όμορφη εμπειρία. Θεωρώ ότι είναι ένα συγκρότημα που αξίζει να προσέξετε, ειδικά αν αγαπάτε τον progressive rock/metal ήχο.

Νικόλαος Παραστατίδης