ADRIAN WEISS
- Dangerous
Discipline
Independent
Τον κιθαρίστα ADRIAN WEISS τον πρωτογνώρισα μέσα από το heavy/power metal συγκρότημά του τους GLORYFUL. Ένα συγκρότημα που προτείνω ανεπιφύλακτα στους φίλους του είδους. Ως μουσικός, όμως, και συνθέτης ο Adrian από καιρό σε καιρό νιώθει την διάθεση να εκφραστεί μουσικά και με διαφορετικούς τρόπους. Έτσι κυκλοφορεί προσωπικές instrumental δουλειές όπως και η παρούσα.
Ας είμαστε
ειλικρινείς, συνήθως όταν ακούμε για instrumental κυκλοφορία από έναν
κιθαρίστα σκεπτόμαστε ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο γκρουπ ανθρώπων.
Απευθύνεται, δηλαδή, σε μουσικούς και γνώστες της μουσικής θεωρίας και όχι σε
τύπους σαν κι εμένα που δεν γνωρίζουν την τύφλα τους. Παρόλα αυτά υπάρχουν και
μουσικοί όπως ο Adrian
που
καταφέρνουν να συμβιβάσουν τα πράγματα και να δημιουργήσουν δίσκους που μπορούν
να αγγίξουν τόσο τους γνώστες της μουσικής θεωρίας όσο και τους μη γνώστες.
Η
καινούρια του δουλειά με τίτλο «Dangerous Discipline» θεωρώ ότι είναι η
καλύτερη που έχει κυκλοφορήσει ως τώρα. Πρόκειται για έναν δίσκο που κινείται
με άνεση μεταξύ διαφόρων μουσικών στυλ που όλα ανήκουν στο rock και metal φάσμα
και μάλιστα καταφέρνει να τα συνδυάσει αυτά με αρμονικό και δημιουργικό τρόπο.
Φαίνεται
να γνωρίζει ότι μια σύνθεση για να ξεχωρίσει πρέπει να διαθέτει καλές μελωδίες
και το πράττει αυτό με απόλυτη συνέπεια στην παρούσα κυκλοφορία του. Οι 10
συνθέσεις που περιέχονται εδώ πέραν από την υψηλή τους τεχνική διακρίνονται για
την αρμονική συνύπαρξη μελωδικών και δυναμικών θεμάτων. Ο δίσκος αυτός διαθέτει
μια ποικιλία που μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα γούστα ήτοι από κλασσικό ροκ όπως
για παράδειγμα η σύνθεση «Withdrawn Into The Dimness» μέχρι και μελωδικό hard rock και heavy metal. Βεβαίως δεν λείπουν και κάποιες πιο blues και
ίσως jazz
πινελιές.
Βάσει
και των δικών μου εμπειριών και μουσικών παραστάσεων θα έλεγα ότι σε ένα
μεγάλος μέρος ο Adrian
οφείλει
τις επιρροές του σε κιθαρίστες ιερά τέρατα όπως ο Michael Schenker, ο Ritchie
Blackmore, ο Uli Jon Roth και φυσικά ο Yngwie Malmsteen. Θα μου πείτε ότι όλοι
έχουν κάποιες επιρροές, αλλά το ζητούμενο είναι πως τις χρησιμοποιεί κάποιος
αυτές. Ε, ο Adrian
κάνει
μια χαρά δουλειά αφού αυτές του δίνουν την έμπνευση για να χτίσει πάνω τους το
δικό του προσωπικό ύφος.
Για
να μην το κουράζουμε παραπάνω και γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχια ( σημ. :κι
αυτό το είπε ένας λαός που μιλάει πολύ), εάν ψάχνεστε να ακούσετε ενδιαφέρουσες
instrumental
rock/metal συνθέσεις
που μέσα από την ουσία τους αναδεικνύουν και το ταλέντο και εκτελεστική
δεινότητα των μουσικών που συμμετέχουν, τότε αυτή εδώ είναι ταμάμ για εσάς.
Καλές ακροάσεις…
Νικόλαος Παραστατίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου