ECOR – Airways

 

ECOR – Airways

Independent

Bandcamp

Πριν προχωρήσω στην συγκεκριμένη παρουσίαση θέλω να σταθώ λίγο στην προχειρότητα που λειτουργούν μερικές φορές τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Εξαιτίας τους παραλίγο αυτή η κυκλοφορία θα επέστρεφε πίσω στον αποστολέα χωρίς καν να αντιληφθώ ότι μου είχε αποσταλεί. Βλέπετε, το συγκρότημα μου χε στείλει την εν λόγω κυκλοφορία του σε CD τον Μάιο του 2021 και βρισκόταν στα Ελληνικά ταχυδρομεία από τις 26 Μαΐου 2021. Τελικά μου ήρθε το ειδοποιητήριο κάπου μέσα στον Ιούνιο και 2 μέρες πριν επιστραφεί ο συγκεκριμένος φάκελος πίσω. Ο δε υπεύθυνος διανομέας δεν μπήκε καν στον κόπο να γράψει στο ειδοποιητήριο την πραγματική ημερομηνία που μου το παρέδωσε, ήτοι τον Ιούνιο, αλλά είχε αφήσει αυτή της 26^ης Μαΐου και φυσικά δεν έκανε καν τον κόπο να ειδοποιήσει και το αρμόδιο κατάστημα ΕΛΤΑ για την καθυστέρησή του αυτή. Με αποτέλεσμα να πάρω τηλέφωνο εγώ και με δικές μου ενέργειες να προλάβω να παραλάβω την κυκλοφορία αυτή πριν γυρίσει πίσω. Λυπάμαι, αλλά τέτοιες συμπεριφορές μόνο επαγγελματισμό δεν δείχνουν. Ευτυχώς, δεν είναι όλοι στα ΕΛΤΑ έτσι.

Μετά, λοιπόν, από αυτή την εισαγωγή που θεώρησα σκόπιμη να γράψω για να εξηγήσω την καθυστέρηση της παρουσίασης αυτής της κυκλοφορίας θα προχωρήσω σε αυτήν.

Ομολογώ ότι από το 2001 που έχω το webzine δεν έχω λάβει πολλές κυκλοφορίες σαν την συγκεκριμένη. Η μουσική των ECOR είναι κάπως ανορθόδοξη για εμάς που έχουμε συνηθίσει να ακούμε συνθέσεις που έχουν μελωδίες, ρυθμικά μέρη, σόλο και φυσικά στίχους. Ο ήχος των ECOR δίνει περισσότερο βάρος στην τονικότητα και την δημιουργία ατμόσφαιρας με την χρήση διαφόρων ήχων, ενώ πολύ συχνά χρησιμοποιούν επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Θα έλεγα ότι ο ήχος τους είναι μινιμαλιστικός κινείται σε αργή ταχύτητα κι αποπνέει μια ατμόσφαιρα μελαγχολική και συνάμα νοσταλγική. Τουλάχιστον αυτά τα συναισθήματα μου δημιούργησε ακούγοντας την εν λόγω δουλειά. Επίσης η κυκλοφορία έχει και κάποιες folk αναφορές όπως στην διασκευή του παραδοσιακού τραγουδιού με τίτλο «Vent Fin».

Όλη η μουσική αποδίδεται κυρίως μέσα από την χρήση πλήκτρων και πιάνου, ενώ υπάρχει και κάποια υποψία χρήσης κρουστών και κιθάρας. Οι ECOR, λοιπόν, αποδίδουν ένα είδος μουσικής που ανήκει σε αυτό που αποκαλούμε ambient. Παρόλα αυτά, εν αντιθέσει με τη συνήθη φόρμα του ως άνω είδους, αυτοί χρησιμοποιούν και στίχους που δίδουν στην συγκεκριμένη κυκλοφορία και μια darkwave διάσταση. Είναι μια κυκλοφορία που ναι μεν είναι μινιμαλιστική, αλλά επίσης και πειραματική αφού δεν υπηρετεί απόλυτα μια συγκεκριμένη μουσική φόρμα.

Θα ήθελα να σταθώ λιγάκι και στην πολύ ωραία δουλειά που έχει γίνει στο πακέτο της συγκεκριμένης κυκλοφορίας που έχει μια αίσθηση χειροποίητης δημιουργίας. Ειλικρινά μου άρεσε και βρήκα εξαιρετικά καλαίσθητη την χρήση κάρτας επί της οποίας ο καλλιτέχνης έχει γράψει με το χέρι τους στίχους. Αν μη τι άλλο είναι κάτι που δεν συναντάς συχνά σε μουσικές κυκλοφορίες.

Όπως ανέφερα και παραπάνω, η εμπειρία μου με τέτοιου είδους κυκλοφορίες είναι αρκετά περιορισμένη, οπότε δεν έχω την απαιτούμενη γνώση ούτε την ικανότητα να την συγκρίνω με άλλες ανάλογες δουλειές προκειμένου να παρέχω στον αναγνώστη την πληρέστερη δυνατή εικόνα αυτής. Αυτό, όμως, που μπορώ με βεβαιότητα να δηλώσω εδώ είναι ότι πρόκειται για μια κυκλοφορία φτιαγμένη με πάθος κι αγάπη από τον δημιουργό της που σαφώς δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα στον ακροατή. Δεν με έκανε σε κανένα σημείο να χάσω το ενδιαφέρον μου προς αυτήν, αντίθετα με απορρόφησε για όσο χρονικό διάστημα διήρκησε η ακρόασή της. Συνεπώς, θα έλεγα ότι αν οι ορίζοντές σας μουσικά επεκτείνονται και σε τέτοιου είδους ακούσματα, καλό θα ήταν να τους δώσετε μια ευκαιρία.

Νικόλαος Παραστατίδης