My rating: 4 of 5 stars
"Ο δρόμος της δόξας" είναι ένα βιβλίο που είχα αγοράσει στην ηλικία των 11 - 12 χρονών. Φανατικός λάτρης της επιστημονικής φαντασίας και διψούσα να διαβάζω για περιπέτειες στο διάστημα. Ενώ, λοιπόν, ξεκίνησα να το διαβάζω, δεν το τελείωσα ποτέ και και κατόπιν το έχασα. Παρ' όλα αυτά πάντα το είχα στο νου μου. Τον Δεκέμβρη, λοιπόν, που μας πέρασε είχα την χαρά να το βρω σε βιβλιοπωλείο μεταχειρισμένων βιβλίων και το αγόρασα αμέσως. Κι επιτέλους, χαίρομαι, που κατάφερα να τελειώσω αυτό που είχα αρχίσει παιδί.
Κάθε πράμα στο καιρό του λέει ο λαός, και νομίζω ότι στην περίπτωσή μου αυτή ταιριάζει γάντι, γιατί αμφιβάλλω αν θα έπιανα το πλήρες νόημα του βιβλίου όντας παιδί διψασμένο να διαβάζει περιπετειώδη διηγήματα. Και επίσης κατανοώ όσους απογοητεύτηκαν διαβάζοντας αυτό το βιβλίο περιμένοντας να διαβάσουν κάτι αποκλειστικά περιπετειώδες.
Το βιβλίο αυτό δεν μπορείς εύκολα να το κατατάξεις σε ένα συγκεκριμένο είδος, είναι κατ' αρχήν διήγημα φαντασίας και επιστημονικής φαντασίας, όπου ο συγγραφέας αποτίει φόρο τιμής σε ήρωες όπως ο Τζον Κάρτερ του Άρη κι ο Κόναν ο Βάρβαρος (μεταξύ άλλων). Αλλά είναι επίσης και μια παραβολή για τους ανθρώπους που πήγαν στον πόλεμο και δυσκολεύτηκαν να προσαρμοστούν επιστρέφοντας από αυτόν. Είναι μια παραβολή για τους ανθρώπους που ποτέ δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν απόλυτα στις νόρμες και τους κανόνες της σύγχρονης κοινωνίας. Είναι ένα διήγημα που ναι γεμάτο περιπέτεια, χιούμορ, σπουδαία φαντασία αλλά τελικά αποπνέει και μια μελαγχολία.
Σίγουρα, ο συγγραφέας θα μπορούσε σε κάποια σημεία προς το τέλος να είναι πιο περιεκτικός,αλλά ο τρόπος γραφής του δεν σε κουράζει ποτέ. Επίσης διαφωνώ με τις αντιλήψεις που εκφράζει περί δημοκρατίας, έστω κι αν έχουν δόσεις αλήθειας, και νομίζω ότι αναπαράγει μια "καραβανίστικη" αντίληψη γι' αυτήν όντας στρατιωτικός ο ίδιος.
Τέλος, θα αναφέρω κάτι, για τους φίλους του Μαύρου Πύργου. Κι εδώ ο ήρωας μας ταξιδεύει μέσω πυλών από κόσμο σε κόσμο και η κατάληξη της περιπέτειας του είναι ο μαύρος πύργος όπου πρέπει να αντιμετωπίσει τον αγέννητο. Θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό υπήρξε επιδραστικό για τον Stephen King, μιας και γράφτηκε το 1963.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου