REVIEW: OVER KILL, From The Underground And Below

 

OVER KILL, From The Underground And Below (1997)

Steamhammer

Πώς και δεν έχει καθόλου πράσινο αυτό το εξώφυλλο! 

Η ομάδα που έγραψε το «The Killing Kind» πριν βρίσκεται σε δημιουργικό οίστρο μάλλον, κι έτσι μάνι-μάνι, στον χρόνο απάνω, ξαναχτυπάει με το δεύτερο άλμπουμ της σε μικρή εταιρεία (ως το W.F.O ήταν στην πολυεθνική Atlantic, πιο πριν σε Noise / Megaforce) και με εξώφυλλο που μάλλον θα ταίριαζε περισσότερο σε κάποιο Doom συγκρότημα. 

Εντάξει, ποιότητα υπάρχει και εδώ μέσα μουσικά, όπως και το γνωστό ξερό (ίσως και λόγω του πάντοτε τέρμα πρίμα ήχου του μπάσου του D.D. Verni) και νευρικό κράμα Thrash και U.S. Speed Metal, με την τσιριχτή φωνή - σήμα κατατεθέν και αυτή του Bobby Elsworth. Βρισκόμαστε στα τέλη των 90's, όμως, με ό,τι αυτό σημαίνει. Σίγουρα, δε θα βρείτε τη συνέχεια του «Under The Influence» δέκα χρόνια πριν, ούτε καν του πιο εμπορικά γραμμένου «Horrorscope» των αρχών της δεκαετίας. Οι Overkill, από τρία άλμπουμ νωρίτερα, έχουν εκμοντερνίσει πολύ το στυλ τους από τότε, και φυσικά, τα νέα τότε υποπροϊόντα του Groove και Post Punk έχουν, ευτυχώς ή δυστυχώς, επιρροή και στα παλιά, καλά σχήματα όπως αυτοί.

 

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν αξίζει την προσοχή μας ο δίσκος αυτός. Τουναντίον. Αν προστρέξουμε στα χαρακτηριστικά κομμάτια του CD, όπως τα «It Lives», «Long Time Dyin'», «Genocya», «Half Past Dead», «F.U.C.T.», «The Rip n' Tear» και «Little Bit 'O Murder», θα δούμε ότι το έχουν μια χαρά ακόμα!

English:

How is it that this cover has absolutely no green on it? 

The band that wrote “The Killing Kind” before is probably in a creative surge, and so, in no time, they strike again with their second album on a small label (as W.F.O was under the multinational Atlantic, previously in Noise / Megaforce), and with a cover that would likely suit a Doom band more. 

Alright, musically, there's quality here as well, along with the familiar sharp (perhaps due to the always very trebly sound of D.D. Verni's bass) and nervous blend of Thrash and U.S. Speed Metal, with Bobby Elsworth's screeching vocals—also his trademark. We’re in the late '90s, though, with all that that implies. Certainly, you won't find a continuation of “Under The Influence” from ten years earlier, nor even the more commercially styled “Horrorscope” from the early '90s. Overkill, from three albums earlier, had modernized their style considerably by then, and, unfortunately or not, the new subgenres of Groove and Post-Punk had an influence on these old, good bands as well. 

However, that doesn’t mean this album isn’t worth our attention. On the contrary. If we focus on the characteristic tracks like “It Lives”, “Long Time Dyin'”, “Genocya”, “Half Past Dead”, “F.U.C.T.”, “The Rip n' Tear”, and “Little Bit 'O Murder”, we can see that they still do a great job!

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!