REVIEW: KREATOR, Gods Of Violence

 

KREATOR, Gods Of Violence (2017)

Nuclear Blast Records

Συνέχεια στην ίδια ατραπό. 

Πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το «Phantom Antichrist», που προηγήθηκε, και το ζωντανό boxset άλμπουμ «Dying Alive», ακολουθεί αυτό εδώ το CD. Η ίδια συνταγή, κάποιοι λένε ξαναζεσταμένο φαγητό με πέρσι. Εντούτοις, το «Satan is Real» σαν κομμάτι με είχε κερδίσει με το βίντεο κλιπ του τότε. Θυμάμαι να το βλέπω στο YouTube, γυρνώντας το βράδυ από τη δουλειά, μέσα στο λεωφορείο, πολύ συχνά. 

Το δεύτερο κομμάτι που με τράβηξε εδώ, μαζί με το βίντεο του, είναι το «Fallen Brother», μια αφιέρωση σε όλους τους μουσικούς και τις επιρροές τους, λίγο ή πολύ, που είχαν πεθάνει αφήνοντας τη μουσική φτωχότερη. 

Τα «Totalitarian Terror» (τρεις χρόνια μετά το βιώσαμε στο πετσί μας σε παγκόσμιο επίπεδο με την απάτη/πανδημία Covid!), το ομότιτλο «Gods of Violence», το «World War Now» (ανατριχιαστική πρόβλεψη), το «Army of Storms», το «Hail to the Hordes» ακολουθούν ως οι κυριότερες στιγμές του. 

Ο Christian Giesler στο μπάσο για τελευταία φορά — ήταν μαζί τους από το «Cause for Conflict» του 1995, που τους επανέφερε στα νέα thrash/post-industrial metal μονοπάτια. Mille Petroza φωνή και ρυθμική κιθάρα, Sammi-Yli Sirnio κιθάρα και Jürgen "Ventor" Reil τύμπανα. 

Ο δίσκος αυτός καθαυτός είναι ένα τίμιο οκτώ στα δέκα, άρα καλός γενικά. Δεν είναι σίγουρα ο πιο αγαπημένος μου, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι άλλο. Απλά, το "μία από τα ίδια", όσο καλό κι αν είναι, παραμένει μία από τα ίδια, σαν ευθεία γραμμή.

English:

Continuing along the same path. 

Five whole years after “Phantom Antichrist”, which preceded it, and the live boxset album “Dying Alive”, comes this CD. The same formula—some say reheated food from last year. However, “Satan is Real” as a track had already won me over with its music video back then. I remember watching it on YouTube, late at night after work, often while riding the bus. 

The second track that caught my attention here, along with its video, is “Fallen Brother”, a tribute to all the musicians and their influences—little or much—who have passed away, leaving the music poorer for it. 

“Totalitarian Terror” (three years later, we experienced it firsthand on a global scale with the Covid scam/pandemic!), the self-titled “Gods of Violence”, “World War Now” (a chilling prediction), “Army of Storms”, and “Hail to the Hordes” follow as the key moments of this album. 

Christian Giesler on bass for the last time—he had been with the band since “Cause for Conflict” in 1995, which reintroduced them to the new thrash/post-industrial metal paths. Mille Petroza on vocals and rhythm guitar, Sammi-Yli Sirnio on guitar, and Jürgen "Ventor" Reil on drums. 

This album itself is a solid eight out of ten—generally good. It’s definitely not my favorite, but that doesn’t mean anything in particular. Just, the "same old, same old," no matter how good, remains just that—a straight line.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!