CAVALERA CONSPIRACY – Pandemonium
Napalm
Records
Άντε γεια!! Οι Cavalera τα γάμησαν όλα! Μπήκα
αμέσως στο ψητό αλλά έτσι έπρεπε! Οι Cavalera γνωστοί σε όλους σαν το πρότζεκτ
του Max και Igor, δεν είχαν εντυπωσιάσει θα έλεγα, ως τώρα. Εδώ έρχεται αυτή η
δισκάρα, "Pandemonium". Με ήχους πολέμου ξεκινάει και αμέσως το
δίκασο και τα θρασοειδές ρίφ σου παίρνουν το μυαλό. Όλα τριγκαρισμένα αλλά η
μουσική που έδωσαν αυτό απαιτούσε!
Ας τα πάρουμε από την αρχή..
Με μια πρώτη ακρόαση πήγα ένα ταξίδι
στα 90s αλλά με μια τόση μεγάλη δόση από τον σύγχρονο κόσμο! Σε έναν μη-μουσικό
αυτό δεν ακούγεται τόσο εντυπωσιακό αλλά είναι… Κράτησαν τις γραμμές και τον
χαρακτήρα τους!
Πειραματικά φωνητικά που μου θύμισαν MINISTRY (στα καλύτερα τους), σε συνδυασμό με μπλακίζον και μπρούταλ Vocal riff, και ασταμάτητο ξύλο. Το πείραμα πέτυχε ! Η φωνή είναι το δυνατότερο που έχουν
να δείξουν και να είναι περήφανοι. Ίσως να μην καταλαβαίνει κάποιος γιατί μου
θύμισαν παλιό ήχο, αλλά υπάρχει απάντηση και είναι τα πίσω κιθαριστικά σημεία.
Σχεδόν κάθε κουπλέ ή ρεφρέν συνοδεύεται από μια καλά κρυμμένη κιθάρα που σου
θυμίζει μια ατμόσφαιρα SLAYER και SEPULTURA μαζί. Αρρωστημένα πράγματα. Δεν αντέγραψαν, δεν
έμειναν στάσιμοι, ήταν απλά αυθεντικοί. Ίσως ένας από τους δίσκους της χρονιάς.
Καθαρό thrash με πολλά death-black στοιχεία και την γκρούβα των SEPULTURA. Το καλό με αυτό το cd ήταν ότι δεν
κούραζε, ποικιλία, καλή παραγωγή με απίστευτα γοητευτικές κιθάρες, βρομιά όσο
πρέπει, τύμπανα σύγχρονα και μπάσο που δεν μπορούσε να είναι πιο βρόμικο. Είναι
αυτό που λέμε στα μούτρα, αυτό ήθελαν να κάνουν αυτό έκαναν. Κάποια
σόλο-μελωδίες μου θύμισαν τόσο το ένδοξο παρελθόν τους. Έδειξαν πιο είναι το
αφεντικό. Κόλλησα στο "Insurrection" δεν καταλαβαίνεις πως συνδυάζουν
γρούβα ,κοπάνημα και μελωδία. Συν ότι ήταν πολύ τεχνικοί, σε ακραία tempo, και
σε απίστευτα καλοπαιγμένα ρίφ.
Αρνητικά μηδέν..
Δεν νομίζω ότι υπάρχει οπαδός της
μπάντας που να μην είναι ενθουσιασμένος! Ακούς ξανά και ξανά τον δίσκο και η
ενάργεια που βγάζει είναι απίστευτη! Δεν θα έλεγα ότι έχει το ξέσπασμα, αλλά
όλα τα κομμάτια είναι εξαιρετικά! Και βεβαίως όταν ρισκάρεις και πειραματίζεσαι
τόσο με τα φωνητικά, με τόσο καλό αποτέλεσμα, δεν γίνεται να έχεις παράπονο.
Είναι λες και σε έχουν βάλει να παρακολουθήσεις μια ταινία. Άκου το "Deus
Ex Machina" και θα με καταλάβεις. Σε βάζει στην ατμόσφαιρα, είσαι μέρος
του δίσκου. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ ανούσιου κοπανήματος και thrash,
αυτοί την έχουν βρει ! Μου θύμισε αυτό που οι EXODUS προσπάθησαν να κάνουν ανεπιτυχώς στο
τελευταίο δίσκο τους, οι διαφορές των δύο δίσκων είναι χαοτικές!
Απλά ακούστε το!!
Thanasis
Karadimos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου