SHADOWKILLER - Dark Awakening

SHADOWKILLER - Dark Awakening

Stormspell Records

Facebook

Υπήρχαν εποχές που το να βρεις κυκλοφορία κλασσικού heavy και power metal ήχου ήταν κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Ήταν οι εποχές του grunge και του ακραίου metal ήχου. Πλέον φτάσαμε στο άλλο άκρο. Βγαίνουν πολλά συγκροτήματα που κινούνται στο είδος αυτό που δεν προλαβαίνεις να τα ακούσεις όλα.

Οι SHADOWKILLER που μας έρχονται από την Καλιφόρνια των Η.Π.Α. είναι μια μπάντα που ιδρύθηκε το 2010 και το 2013 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο δίσκο της. Στα 10 χρόνια παρουσίας της υπήρξε αρκετά συνεπής στην δημιουργία μουσικής χωρίς, όμως, υπερβολές. Άφηνε πάντα ικανό χρονικό διάστημα μεταξύ των δουλειών της προκειμένου να τις αφομοιώσει το metal κοινό και οι οπαδοί της.

Το «Dark Awakening» είναι η 4^η επίσημη κυκλοφορία του συγκροτήματος και περιλαμβάνει τις εξής συνθέσεις:

1. A Fate to Echo        

2. Jericho Hill

3. At the River's Edge

4. The Witch on the Mountain

5. The Darkness of War

6. Sea of Conquest

7. Shadows in the Mist

8. Fires of Olympus

Το είδος που με συνέπεια υπηρετούν οι SHADOWKILLER σε όλες τις δουλειές τους και κατά συνέπεια και στην παρούσα είναι αυτό που ονομάζουμε U.S. heavy/power metal. Μάλιστα καταφέρνουν να αποφύγουν οτιδήποτε μοντέρνο. Να ακούγονται μεν παραδοσιακοί, αλλά ταυτόχρονα φρέσκοι σε ιδέες και με σύγχρονη παραγωγή. Στοιχεία που δεν μπορεί να μην εκτιμήσει κάποιος που αγαπάει τον 80’s metal ήχο.

Οι συνθέσεις του συγκροτήματος στο παρόν δίσκο διακρίνονται από την μελωδία και τον δυναμισμό τους, ενώ κινούνται σε μεσαίες ταχύτητες. Αυτό βοηθάει στο να έχουν τα τραγούδια τους αυτό το επικόλυρικό στοιχείο που όλοι αγαπήσαμε στον U.S. heavy/power metal ήχο.

Το συγκρότημα έχει το δικό του ύφος και προσωπικότητα, αλλά από την άλλη είναι αδύνατον να μην κάνεις κάποιες συγκρίσεις με μεγάλα ονόματα του χώρου. Προσωπικά, λοιπόν, θα έλεγα ότι ο ήχος τους κουβαλάει κάτι από την κληρονομιά των CRIMSON GLORY, SAVATAGE, JAG PANZER, παλιών FATES WARNING, αλλά και των DEMONS & WIZARDS. Η φωνή του Joe Liszt μου ακούγεται σαν μια πιο Αμερικάνικη εκδοχή του Hansi Kürsch.

Ένας δίσκος που ακούγεται ακούραστα από την αρχή μέχρι το τέλος με τις 8 συνθέσεις του να κινούνται στο ίδιο επίπεδο ποιοτικά. Είναι ξεκάθαρο ότι το συγκρότημα έβαλε όλο του το μεράκι και δημιούργησε αυτή την δουλειά. Για τους λόγους αυτούς και παρά τις πολλές κυκλοφορίες στο είδος αυτό, είναι αδύνατον να αγνοήσετε την συγκεκριμένη. Ένας δίσκος που θα άξιζε να ακούσεις ακόμη κι αν είχε ως μόνη σύνθεση τον ύμνο με τίτλο «Fires of Olympus».

Νικόλαος Παραστατίδης