Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ DARKSTONE - Kings of the Condemned



DARKSTONE - Kings of the Condemned

Independent


Εκτιμώ ιδιαίτερα εκείνα τα συγκροτήματα που ομολογούν ότι παίζουν μουσική γιατί γουστάρουν αυτό που κάνουν και η μόνη τους φιλοδοξία είναι να περάσουν καλά και να κάνουν και το κοινό – ακροατήριο τους να περάσει καλά. Τέτοια είναι, λοιπόν, και η περίπτωση των Άγγλων DARKSTONE που έχουν έδρα τους το Βόρειο Μάντσεστερ.

Το «Kings of the Condemned» αποτελεί την πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους και αποτελείται από 5 συνθέσεις. Είναι ουσιαστικά ένα EP όπου το συγκρότημα θέλει να μας δώσει ένα καλό δείγμα του ήχου του και των ικανοτήτων του.

1. “Swallowed Whole”: είναι το τραγούδι που ανοίγει την κυκλοφορία αυτή. Ανοίγει με μια hard rock μελωδία που προσωπικά μου έφερε στο νου τους παλιούς καλούς GUNS NROSES και εξελίσσεται σε μια σύνθεση δυναμικού heavy metal. Καλή ισορροπία μεταξύ μελωδίας και δυναμικών riff. Στα δυνατά σημεία της σύνθεσης και τα πολύ ωραία χορωδιακά σημεία. Θεωρώ ότι η κυκλοφορία ξεκινάει ιδανικά με μια σύνθεση που δείχνει την διάθεση του συγκροτήματος να κινηθεί μουσικά από το hard rock μέχρι τον thrash metal ήχο.

2. “Serac”: Η σύνθεση αυτή ξεκινάει ατμοσφαιρικά, θα έλεγα μελαγχολικά κι έτσι είναι στο μεγαλύτερο μέρος της αλλά αυτή την μελαγχολία την σπάνε κάποια δυναμικά riff που φέρουν επιρροές από τους LED ZEPPELIN  σε πιο heavy metal φόρμες. Πολύ ενδιαφέροντα τα lead κιθαριστικά μέρη καθώς και η ερμηνεία από τον τραγουδιστή Richard Powell που μου έφερε κάπως στο νου τον OZZY.

3. “Warriors Code”: Η αγαπημένη μου σύνθεση από την κυκλοφορία. Καλή ισορροπία μεταξύ μελωδίας και δυναμικών μερών. Είναι η επική σύνθεση της κυκλοφορίας που διακρίνεται για την ευκολομνημόνευτη μελωδία της και την ερμηνεία του Richard Powell που μου έφερε στο νου τις καλές στιγμές των προσωπικών δουλειών του Blaze Bayley και του Bruce Dickinson.

4. “Kings of the Condemned”: Η σύνθεση που έδωσε τον τίτλο της και σε όλη την κυκλοφορία είναι ένα πολύ καλό, σε σημεία speedαριστό heavy metal τραγούδι. Μια σύνθεση που σε ξεσηκώνει και δεν σε κουράζει όσες φορές και να την ακούσεις. Το βασικό riff μου ακούγεται σαν «βρώμικοι» RUNNING WILD ενώ τα κιθαριστικά lead μέρη τιμούν την μεγάλη κληρονομιά του Ricthie Blackmore.

5. “Alive”: αυτή είναι η πιο μοντέρνα σύνθεση του δίσκου. Γεμάτη grooves και μελωδίες. Εδώ οι DARKSTONE προσπαθούν να παντρέψουν τον παραδοσιακό hard rock/heavy metal ήχο με στοιχεία του μοντέρνου metal. Ασχέτως γούστου είναι μια δυναμική σύνθεση που προσωπικά μου έφερε στο νου τους BLACK LABEL SOCIETY.

Στην πρώτη τους, λοιπόν, κυκλοφορία οι DARKSTONE παρουσιάζουν έναν πολυσυλλεκτικό ήχο που πατάει στην παράδοση του παλιομοδίτικου rock/heavy metal χωρίς όμως να αγνοεί και τις σύγχρονες εξελίξεις του ήχου μας. Η κυκλοφορία έχει φρεσκάδα, ωραίες συνθέσεις και δείχνει ότι το συγκρότημα θα μας απασχολήσει ευχάριστα με τις κυκλοφορίες του και στο μέλλον.


Νικόλαος Παραστατίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια: