SANCTUARY - The Year The Sun Died
Century
Media Records
Άλλη μία μπάντα που δείχνει ότι είναι
αστείρευτη πηγή έμπνευσης ! Οι Sanctuary με το The Year the sun died , δείχνουν τι αξίζουν ! Σχεδόν 30
χρόνια μετά την δημιουργία τους, αυτό που λέμε η μέρα μετά..
Πρώτο κομμάτι "Arise and Purify" ίσως και το καλύτερο του
δίσκου, δυνατό , άγριο όσο χρειάζεται και με τον Warrel Dane να κυριαρχεί φωνητικά και να σε
κρατάει με την ξεχωριστή φωνή του! Ο δίσκος συνεχίζεται με μια ατμόσφαιρα
ανατολής - διαστήματος .Δεν ξέρω πως αλλά ο συνδυασμός τους είναι αλλόκοτα
ωραίος! Οι κιθάρες εκεί που λυσοκοπανάνε, με ένα αφάνταστο δυνατό-ζωντανό παίξιμο, με βιμπράτο που θα ζήλευαν
πολλοί ,σε ξαφνιάζουν με αργά χαλαρωτικά σημεία που προσφέρουν την ατμόσφαιρα
και τα τύμπανα γνωρίζουν σε ποιά σημεία θα βαρέσουν και σε ποιά όχι! Αξιοσημείωτη
και η παραγωγή, σαν σύνολο αλλά και σε εξειδικευμένα σημεία όπως τα φωνητικά,
τα τύμπανα και τα εφέ που χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Εκεί λοιπόν που έχουν περάσει τα δύο
πρώτα τραγούδια και είσαι ικανοποιημένος, τότε σκάει το Exitium, ίσως για εμένα το καλύτερο ριφ που
έχουν γράψει, απλό, με συναίσθημα και μια ενέργεια που βγάζει και σε κάνει να
αισθάνεσαι οτι είσαι σε άλλον κόσμο! Εκεί είναι που σε δύο σημεία τα φωνητικά
αγριεύουν και πειραματίζεται ο "τενόρος" με εφέ και τις δυνατότητες
του! Απλά το highlght του δίσκου! Μιλώντας για τα φωνητικά θα προσθέσω οτι σοφά ο Warrel Dane έχει τραγουδήσει πάνω απο την φωνή
του για να γεμίσει και άλλο και να δώσει οτι δίνει! Οι απαγγελίες του είναι καθηλωτικές
και ας μην αδικούμε τα άλλα μέλοι της μπάντας, αν δεν έγραφαν αυτήν την
μουσικάρα τίποτα δεν θα υπήρχε. Τι να πούμε για τα στακάτα ρίφ, για το μπάσο
που συνοδεύει όπου πρέπει και τονίζει αλλού, όλα είναι δεμένα άψογα σε μι
παραγωγή που κρύβει τις οποιεσδήποτε ατέλειες!
Στα συν θα βάλω την απόδοση, δεν θα
έλεγα ότι έβγαζε την ζωντάνια ενός live, δεν ήθελαν σίγουρα κάτι τέτοιο,
αλλά εκτέλεσαν όσο καλύτερα μπορούσε να εκτελεστεί ένα σωρό σύγχρονα κομμάτια!
Στα αρνητικά θα βάλω ..μμμ πολύ Νevermore ρε παιδί μου... Μετά την πρώτη
ακρόαση δεν κατάλαβα τι άκουσα, ήταν ένας δίσκος χωρίς κακό κομμάτι ή χωρίς
ξέσπασμα . Σίγουρα ήταν ένας ξεχωριστός δίσκος με την σφραγίδα Sanctuary . Εγώ δεν είμαι φαν του είδους, θα
έλεγα όλα αυτά τα θεωρώ βαρετά και πιασάρικα, εδώ δεν θα μπορούσα να πέσω πιο
πολύ έξω! Θα τον χαρακτήριζα ένα ταξίδι, ή μάλλον "μια ταινία στο
διάστημα"! Ακούστε τον όλο!
Thanasis Karadimos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου