ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: FORGOTTEN – 13 Martyrs

 

FORGOTTEN – 13 Martyrs

Sleaszy Rider Records

Facebook

Ο δίσκος «13 Martyrs» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2012 από τη Noisehead Records. 11 περίπου χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του η δική μας Sleaszy Rider Records αποφάσισε να τον κυκλοφορήσει ξανά με διαφορετικό εξώφυλλο κι ένα bonus τραγούδι. Πάντως θα συμφωνήσω ότι το εξώφυλλο της επανακυκλοφορίας είναι πολύ πιο ωραίο από αυτό της πρώτης κυκλοφορίας.

Εκεί που δυσκολεύομαι να συμφωνήσω είναι στην περιγραφή του ήχου του συγκροτήματος. Η εταιρία το χαρακτηρίζει ως doom/death metal, αλλά βάσει αυτών που άκουσα εδώ, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πιθανόν αυτή η περιγραφή να ταιριάζει στις μετέπειτα κυκλοφορίες του συγκροτήματος, αλλά σε καμιά περίπτωση σ’ αυτήν εδώ.

Στην παρούσα κυκλοφορία εγώ άκουσα ένα συγκρότημα που παίζει επικό metal με αρκετά στοιχειά από το κλασσικό heavy και power metal ιδίωμα, αλλά κι αυτό που ονομάζουμε Viking metal. Επίσης ο ήχος τους έχει αρκετά συμφωνικά στοιχεία που εκφράζονται κυρίως μέσω της χρήσης πλήκτρων. Τα φωνητικά δε είναι καθαρά σε όλες τις συνθέσεις πλην του bonus τραγουδιού με τίτλο «Princess» που είναι και η μόνη death/doom σύνθεση, αν και πρόκειται για διασκευή του τραγουδιού του συγκροτήματος DR. SKULL.

Αυτό που χαρακτηρίζει την σύνθεση είναι οι όμορφες μελωδίες που άλλοτε ακολουθούν τα μονοπάτια μεσαιωνικού κι άλλοτε φολκλορικού ήχου. Η όλη ατμόσφαιρα που αποπνέει ο δίσκος είναι επική και σε ταξιδεύει σε εποχές παλιές όπου κυριαρχούσαν άντρες με σπαθιά κι άλογα. Μια ατμόσφαιρα μεσαιωνική, δηλαδή. Λόγω αυτών των στοιχείων δεν είναι λίγες φορές που η ακρόαση της κυκλοφορίας αυτής μου έφερε στο νου συγκροτήματα όπως οι FALCONER και οι BLIND GUARDIAN. Τώρα αν πρέπει να βρούμε σώνει και καλά και κάποια doom στοιχεία τότε η σύγκριση πρέπει να γίνει με συγκροτήματα όπως οι DOOMSWORD και SOLSTICE.

Πρόκειται για μια κυκλοφορία που μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και είναι πολύ κοντά στα γούστα μου. Επίσης χαίρομαι που μια «άστοχη» περιγραφή του ήχου τους δεν με σταμάτησε από το να ακούσω αυτή την πολύ ωραία δουλειά και μου υπενθύμισε για μια ακόμη φορά ότι «ποτέ δεν κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του».

Αν θέλετε, λοιπόν, να ταξιδέψετε σε άλλες εποχές και σε άλλους κόσμους όπου γενναίοι άνθρωποι όριζαν την μοίρα τους με το σπαθί και την βούλησή τους. Αν αγαπάτε κι έχετε εξωραΐσει τον μεσαίωνα επειδή διαβάζετε φανταστική λογοτεχνία και κυρίως αν αγαπάτε τον επικό metal ήχο στις διάφορες εκφράσεις του, τότε αξίζει να προσέξετε την εν λόγω κυκλοφορία.

Παραστατίδης Νικόλαος