My rating: 3 of 5 stars
Το συγκεκριμένο σύγγραμα δεν είναι μυθιστόρημα. Δεν είναι π.χ. όπως "Τα μυστικά του βάλτου" όπου η συγγραφέας εκεί δημιουργεί μυθοπλασία βασιζόμενη σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα. Εδώ η αφήγηση είναι το πρόσχημα για να αναπτύξει ο Ίων Δραγούμης την κατά κύριο λόγο πολιτική του και φιλοσοφική του σκέψη. Μια σκέψη που ανήκει σε αυτό που ονομάζουμε εθνικισμό σε μια εποχή που η Οθωμανική αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή και τα νεοδημιουργηθέντα κράτη όπως της Ελλάδας και Βουλγαρίας έψαχναν τρόπους να επεκτείνουν την επιρροή τους στην Μακεδονία προφασιζόμενοι ότι κατοικείται κυρίως από Ελληνικούς ή Βουλγάρικους πληθυσμούς.
Η ιδεολογία αυτή που εκφράζει κι ο Δραγούμης είναι προφανέστατα αντιφατική και δεν εδράζει στην ιστορική πραγματικότητα. Είναι μια ιδεολογία που ένας ρομαντικός και συνάμα φανατικός μπορεί να θεωρήσει ως απολύτως αποδεδειγμένη κι αληθινή. Ακόμη κι ο Δραγούμης που είναι ένας από τους κύριους εκφραστές αυτής της ιδεολογίας φαίνεται να έχει κάποιες αμφιβολίες περί αυτής όπως φαίνεται στο παρόν σύγγραμά του.
Κατά την άποψη μου την εποχή εκείνη οι πληθυσμοί της τότε Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχαν την ανάγκη μιας κοινωνικής επανάστασης και της δημιουργίας μιας κοινωνίας πιο δημοκρατικής που θα παρέχει περισσότερα δικαιώματα για τους πολίτες. Μια ανάγκη που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ για τους λαούς της Βαλκανικής, αφού η καλλιέργεια της εθνικιστικής αντίληψης στην οποία συνέβαλα και οι μεγάλες δυνάμεις οδήγησαν κι οδηγούν τους λαούς αυτούς σε διαρκείς αιματοχυσίες.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε, ανεξαρτήτως πολιτικής αντίληψης και ιδεολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου