REVIEW: GRAND MAGUS, Triumph And Power

 

GRAND MAGUS, Triumph And Power (2014)

Nuclear Blast Records

Οι επικοί πατέρες του σύγχρονου μεταλλικού δρόμου.

Ένα τρίο - ισχύος σε μουσικό επίπεδο είναι οι γνωστοί κι αγαπημένοι Grand Magus και το άλμπουμ τους του 2014  αυτό είναι νομίζω από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα τους. Επικοί θεματολογικά αλλά λιγότερο μουσικά, δεν είναι οι νέοι Warlord, Manowar, Virgin Steele ή Omen. Μη περιμένετε τέτοια επίπεδα. Εδώ η μουσική είναι από Doom μέχρι αργό Power Metal, με καλπάζοντες μεν ρυθμούς αλλά και στιχουργικό μεγαλείο απαράμιλλης λυρικής διάθεσης. On Hooves of Gold, Steel Versus Steel, Fight, Triumph and Power, Dominator, Holmgang, The Naked and the Dead, The Hammer Will Bite μας στέλνουν σε κόσμους όπου χαμένες αξίες τόσο μουσικές όσο και κώδικες τιμής, αιματηρά πεδία μάχης και ηρωικές μορφές που ακουμπάνε τον μύθο. Ένας δίσκος από τους πιο αγαπημένους στον κόσμο που ακόμα τους λατρεύει.

English:

The Epic Fathers of the Modern Metal Path.

A power trio in a musical sense are the well-known and beloved Grand Magus, and I believe their 2014 album is one of their most representative examples. Epic in theme but less so musically, they are not the new Warlord, Manowar, Virgin Steele, or Omen. Don't expect those levels. Here the music ranges from Doom to slow Power Metal, with galloping rhythms but also lyrical grandeur of unparalleled poetic mood. "On Hooves of Gold," "Steel Versus Steel," "Fight," "Triumph and Power," "Dominator," "Holmgang," "The Naked and the Dead," "The Hammer Will Bite" send us to worlds where lost values, both musical and codes of honor, bloody battlefields, and heroic figures touching on myth reside. A record from one of the most beloved bands in the world, which still adores them.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

Ka'aper Releases Debut "While Flows The Nile"

 

NICOSIA, CYPRUS – Cyprus-based melodic death metal band Ka'aper has dropped their debut album, "While Flows The Nile," via Satanath Records (Georgia) and The End Of Time Records (Ireland).

Formed in April 2024, Ka'aper blends dark and melodic metal, drawing inspiration from ancient Egyptian mythology. Mixed and mastered by Max Baryshnikov, the album features crushing riffs, atmospheric arrangements, and haunting melodies from members Evgeny Pcheliakov (vocals), Timur Glushan (guitar), Igor Kurzin (bass), and Alexey Boychuk (drums).

Inviting listeners to "scream, feel, and face their fears," Ka'aper offers an intense and evocative journey into antiquity.

REVIEW: SWEEPING DEATH - Devotion To The Absurd Night

 

SWEEPING DEATH - Devotion To The Absurd Night

Unholy Fire Records

The evaluation of artistic creation, in terms of its beauty or originality, is largely subjective. It depends on how the recipient of the artwork perceives it. However, there are also objective elements that are recognizable in a work, such as the artist's dedication and soul, the time they invested in it, and naturally, the way they utilize their influences and experiences in the composition of their work. In my opinion, these elements can lend a creation a sense of quality and originality. Personal preference, however, remains a matter of taste.

SWEEPING DEATH, for example, dedicated three years of intense work to the creation of their second full-length studio album. They allowed time to work beneficially on their compositions, enabling them to distance themselves from their first release. They didn't want to rush or force things, and in my opinion, they did very well, as their new release absolutely vindicates them.

The sound of SWEEPING DEATH manages to blend classic heavy metal with influences drawn from both the progressive rock scene and the more extreme metal musical expression, incorporating elements of thrash and black metal. They have created an album that I personally characterize as essential progressive heavy metal, as they essentially try to expand their musical horizons by experimenting with elements from other genres of rock and metal music. The entire work gave me the feeling that this is somewhat how OPETH would sound if they ever chose to incorporate more classic heavy metal elements into their sound. In any case, this current release clearly has its own personality, and through its influences, the band creates a personal and recognizable sound.

And on a lyrical level, too, the band does not fall short at all. They have chosen to deal with themes concerning human existence and anxiety. They delve into philosophical thoughts, such as, for example, the Myth of Sisyphus as expressed by Albert Camus. Lyrics that truly fit the band's style and the dramatic – theatrical quality that characterizes it.

A substantial work, of high quality and creative imagination, that is worth listening to. Proof that heavy metal music can constantly open new avenues when there is a willingness for work and creativity.

Nick Parastatidis

REVIEW: HELLOWEEN, Rabbit Don't Come Easy

 

HELLOWEEN, Rabbit Don't Come Easy (2003)

Nuclear Blast Records

Και όχι δεν λέγεται Special Edition το CD!

Αυτή η λογική να τυπώνονται οι ιδιότητες των cd πάνω στο εξώφυλλο, πόσο μάλλον στο χάρτινο digi pack, πρέπει να εκλείψει... Ο πυρήνας των τριών μουσικών, Deris, Grosskopf, Weikath μετά το The Dark Ride του 2000 ξέμειναν αφού Kusch και Grappow εγκατέλειψαν το σκάφος. Λύση ο κος Sahcha Gertchner και στα ντραμς οι κ.κ. Mickey Dee (King Diamond, Motorhead) & Mark Gross (Nightfall κι άλλα είκοσι γκρουπ!!!) σαν guests . Ένα άλμπουμ που όταν βγήκε το χάρηκα κι ακόμα μου αρέσει. Μια προσπάθεια να γυρίσει μπάντα στο πιο κλασσικό ας επιτραπεί η λέξη,  ρεπερτόριο της μετά το εγκεφαλικό και απαισιόδοξο Dark Ride. Τα Just A Little Sign, Open Your Life, The Tune, Liar, Sun 4 The World, Hell Was Made in Heaven, Listen To The Flies είναι μερικές από τις κομματάρες εδώ μέσα και στο live τους στo Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού τα τίμησαν δεόντως. Μάλιστα τότε στο live τους ακούσαμε να βγαίνουν με το Starlight από το πρώτο EP τους του 1984.

English:

And no, the CD is not called a Special Edition!

This logic of printing the attributes of the CD directly on the cover, especially on the paper DigiPak, needs to disappear... The core of the three musicians—Deris, Grosskopf, and Weikath—after The Dark Ride in 2000, was left behind once Kusch and Grappow left the band. The solution was Mr. Sahcha Gertchner, with Mr. Mickey Dee (King Diamond, Motörhead) and Mr. Mark Gross (Nightfall and another twenty bands!!!) as guest drummers.

It's an album I enjoyed when it was released and still like today. An attempt to bring the band back to what could be called their most classic repertoire after the brain injury and bleakness of Dark Ride. Tracks like Just A Little Sign, Open Your Life, The Tune, Liar, Sun 4 The World, Hell Was Made in Heaven, and Listen To The Flies are some of the great songs here, and they paid proper tribute during their live performance at the Hellenic Foundation for Culture.

Back then, at that live show, we even heard them perform Starlight from their first EP in 1984.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

REVIEW: BLIND GUARDIAN, The Forgotten Tales

 

BLIND GUARDIAN, The Forgotten Tales (1996)

Virgin Records

Όχι ακριβώς συλλογή ή άλμπουμ διασκευών.

Με την αυθεντική κασέτα του που υπάρχει ακόμα, έμαθα λίγα απ' τα κομμάτια τους πίσω στο 1997 που την αγόρασα. Είναι μια τύποις συλλογή με διάφορες εκτελέσεις κομματιών τους με άλλη ενορχήστρωση ή ακόμη και ακουστική μορφή αλλά και ζωντανές ηχογραφήσεις αλλά και b' sides. Πραγματικά  το έχω τόσο πολύ ακούσει που π.χ. το Bright Eyes το είχα συνηθίσει σε αυτή την έκδοση που υπάρχει εδώ, σε τέτοιο βαθμό που όταν πήρα το προηγούμενο κανονικό άλμπουμ τους που έχει την αρχική εκτέλεση, δε τη συνήθισα εύκολα! Επίσης το Lord of the Rings του οποίου η επανεκτέλεση αν και εκ πρώτης δεν προσέφερε πολλά, είναι άξια λόγου. Το Surfin' USA απ' την άλλη, η διασκευή στοv Surf Rock ύμνο των Beach Boys, το The Wizard  αρχικά των Uriah Heep, το Spread your Wings των Queen ή το To France πασίγνωστο κομμάτι του Mike Oldfield προσδίδουν και αέρα άλμπουμ διασκευών. Στην remastered αυτή έκδοση το CD κλείνει με τρία έξτρα κομμάτια που το τελευταίο είναι η διασκευή στο Don't Talk to Strangers του DIO.

English:

It's not exactly a compilation or cover album.

With the original cassette tape I still have, I learned some of their songs back in 1997 when I bought it. It's more like a collection featuring various versions of their songs—different arrangements, sometimes acoustic, live recordings, B-sides, and alternate takes. I've listened to it so much that, for example, I became so accustomed to the "Bright Eyes" version found here that when I finally heard their official studio album with the original version, I didn’t recognize it easily! Also, the "Lord of the Rings" track, which was re-recorded and may not seem like much at first, is worth mentioning. The cover of "Surfin' USA," the surf rock anthem by the Beach Boys; "The Wizard," originally by Uriah Heep; "Spread Your Wings" by Queen; and "To France," a famous piece by Mike Oldfield—all contribute to the feel of a cover collection. In this remastered edition, the CD ends with three bonus tracks, the last of which is a cover of "Don't Talk to Strangers" by DIO.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

REVIEW: BATHORY, Blood On Ice

 

BATHORY, Blood On Ice (1996)

Black Mark Production

Στυλιστική παλινδρόμηση.

Ο διάδοχος δίσκος για τα Requiem κι Octagon με τα οποία η δεκαετία του '90 μπήκε όχι με τις καλύτερες εντυπώσεις για το one man band σχήμα του Quorthon. Ευτυχώς η συνέχεια στο ένατο συνολικά άλμπουμ έφερε τον αέρα των παλιών και καλών επικών Twilight of the Gods, Hammerheart εποχών, των οποίων είναι η φυσική συνέχεια κι έτσι σώθηκε η παρτίδα. Ένα παγερό "saga"  Dark Epic Viking Metal ήχων που έδωσε φτερά στο απογοητευμένο κοινό των φίλων του γκρουπ με το όνομα της "Ουγγαρέζας κόμισσας" . Σε σημεία, λίγο παραπάνω λυρικό απ' όσο μας είχαν συνηθίσει αλλά σίγουρα μουσικά πολύ κοντύτερα σε αυτό που ξέραμε, τουλάχιστον σε σχέση με ο, τί προηγήθηκε. Το έπος The Sword είναι ένα κομμάτι που πραγματικά έχει χαραχθεί στον metal κόσμο για πάντα (και προφανώς κοσμεί το κέντρο  στο εξώφυλλο, παρέα με τους υπόλοιπους τίτλους κομματιών). Το ομώνυμο Blood on Ice, τα One Eyed Man, The Stallion, The Lake, Gods of Thunder of Wind and of Rain, The Ravens είναι τα υπόλοιπα θαυμάσια κομμάτια που μένουν απ' αυτό.

English:

Stylistic Regression. 

The successor album to Requiem and Octagon, which marked the 1990s not with the best impressions for Quorthon's one-man band project. Fortunately, the continuation of his ninth overall album brought back the spirit of the old and good epic Twilight of the Gods and Hammerheart eras, which are the natural follow-ups, and thus saved the record. A cold "saga" of Dark Epic Viking Metal sounds that gave wings to the disappointed audience of the group's fans, with the title of "Hungarian Countess." At times, a bit more lyrical than they had previously been, but certainly musically much closer to what we knew, at least compared to what came before. 

The epic "The Sword" is a track that has truly been etched into the metal world forever (and obviously adorns the center of the cover, alongside the other song titles). The eponymous "Blood on Ice," along with "One Eyed Man," "The Stallion," "The Lake," "Gods of Thunder of Wind and of Rain," and "The Ravens," are the other wonderful tracks that remain from this album.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!

REVIEW: PRIMORDIAL, Imrama

 

PRIMORDIAL, Imrama (1995)

Cacophonous Records

Μέσα από μακάβρια ξέφωτα.

Το ντεμπούτο των Ιρλανδών Atmospheric Black Metalers είναι η χρυσή τομή ανάμεσα σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας σαν το δεύτερο κύμα Black Metal στη Σκανδιναβία και στο Doom Metal. Οι μελλοντικοί καταθλιπτικοί και μεγαλειώδεις ρυθμοί απέχουν μερικά χρόνια ακόμα. Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και από ένα νησί με παράδοση στον ηλεκτρικό ήχο, στο πρώτο τους αυτό άλμπουμ το black metal riff όπως το πρωτοδίδαξαν οι Νορβηγοί συναντά το φολκλορικό στοιχείο της δικής τους παράδοσης που πάντα είχαν οι Primordial, έστω και σε μικρότερες αναλογίες εδώ ακόμη. Η φωνή του αιωνίου Alan Averill Nemtheanga εστιάζει στο black metal shriek ηχόχρωμα αλλά σε σημεία ακούγεται και καθαρή - τεχνική που θα αναστραφεί στους μελλοντικούς δίσκους τους μέχρις απόσβεσης κάθε black ύφους -. Ο τίτλος του δίσκου απ' τα γαελικά μεταφράζεται σαν διαδρομή ή ταξίδι. Μαζί στην επανακυκλοφορία αυτή της Metal Blade το Demo τους του 1993 Dark Romanticism και τα κλασικά Fuil Arsa, Infernal Summer, Here I Am King, The Darkest Flame, Let the Sun Set on Life Forever, To the Ends of the Earth, Beneath a Bronze Sky και Awaiting the Dawn συμπληρώνουν τον κέλτικο εφιάλτη αυτού του δίσκου.

English:

Through Morbid Clearings 

The debut of the Irish Atmospheric Black Metal band marks the perfect intersection between what we envision as the second wave of Black Metal in Scandinavia and Doom Metal. The future depressive and grandiose rhythms are still a few years away. Unknown among strangers and hailing from an island with a tradition in electric sound, their first album blends black metal riffs—as first taught by the Norwegians—with folk elements rooted in their own heritage. Even here, these influences are present in smaller proportions. The voice of the eternal Alan Averill Nemtheanga emphasizes a black metal shriek tone, but at times also features clean singing—techniques that would be reversed in their future albums, eventually erasing any black metal stylistic traits. 

The album title, translated from Gaelic, means "journey" or "trip." Along with this reissue by Metal Blade, their 1993 demo “Dark Romanticism” and classic tracks such as *Fuil Arsa*, *Infernal Summer*, *Here I Am King*, *The Darkest Flame*, *Let the Sun Set on Life Forever*, *To the Ends of the Earth*, *Beneath a Bronze Sky*, and *Awaiting the Dawn* complete the Celtic nightmare that this record embodies.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!