REVIEW: RORY GALLAGHER, Fresh Evidence

 

RORY GALLAGHER, Fresh Evidence (1990)

Intercord

Το τέλος ήταν κοντά, αλλά δεν ήξερε ούτε ο ίδιος. Το ενδέκατο προσωπικό άλμπουμ του Ιρλανδού blues, ροκ κιθαρίστα και ερμηνευτή, που ως γνωστόν είναι και το τελευταίο του στούντιο άλμπουμ, αφού η τραγική μοίρα του αυτοκαταστροφικού χαρακτήρα του, εθισμένου στο ποτό, τον στέρησε λίγο μετά, μετά την αποτυχημένη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε για την κήρωση του ύπατος. Η ιστορία αυτή έμελε να είναι η τελευταία για τον μεγάλο Rory. Το συγκεκριμένο άλμπουμ πραγματικά απευθύνεται σε πολύ ιδιαίτερα μουσικά γούστα. Αντικειμενικά, δεν είναι το αγαπημένο μου, και δεν είμαι ο μόνος που το πιστεύει αυτό, νομίζω! Μια ακουστική blues λιτανεία μετά τα πιο ηλεκτρικά «Kid Gloves» και «King of Zydeco». Ανάμεσα βεβαίως και το γνωστό όμορφο κομμάτι «Alexis», καθώς και η διασκευή στο «Empire State Express» του μαύρου μπλουζίστα Son House. Μπάντζο, φυσαρμόνικα, λίγο σαξόφωνο και νοσταλγία για τις δικές του blues, αλλά και country επιρροές, φτιάχνουν έναν δύσκολο δίσκο για κάποιον που είναι εθισμένος στα κλασικά ηλεκτρικά έργα του, δέκα-δώδεκα χρόνια πριν. Το τελικό «Slumming Angel» στο αρχικό βινύλιο είναι ένα ηλεκτρικό αντίο στον κόσμο για αυτόν τον ήρωα της κιθάρας και ένα κύκνειο άσμα κυριολεκτικά.

English:

The end was near, but he didn’t even know it himself.

The Irish blues, rock guitarist, and singer’s eleventh solo album, which is, as is well known, also his last studio album, was released just before his tragic fate—his self-destructive nature, addiction to alcohol, and the fatal illness that took him away shortly after, following a failed liver surgery. This story ultimately became the final chapter for the great Rory.

This particular album truly appeals to very special musical tastes. Objectively, it’s not my favorite, and I believe I’m not the only one who thinks so! A stripped-down acoustic blues journey, following the more electrified sounds of “Kid Gloves” and “King of Zydeco.” Among the tracks, of course, is the beautiful, well-known song “Alexis,” as well as a cover of Son House’s “Empire State Express.” Banjo, harmonica, a touch of saxophone, and nostalgia for his own blues, along with country influences, create a challenging record for someone accustomed to his classic electric works from ten or twelve years earlier.

The final track, “Slumming Angel,” on the original vinyl, is an electric farewell to the world—an almost literal swan song for this guitar hero.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!