REVIEW: GOTTHARD, Dial Hard

 

GOTTHARD, Dial Hard (1994)

Ariola

Πόσο σκληρό δηλαδή;

Οι Ελβετοί από το καντόνι του Λουγκάνο στο δεύτερο άλμπουμ της ιστορίας τους το πάνε καλά και σκληρά. Παίζουν ένα ιδιαζόντως "αμερικανικό" Hard Rock που πατάει εξίσου σε Firehouse, Skid Row απ' τη μια και σε Krokus (λόγω εντοπιότητας αφού κι αυτοί από Ελβετία είναι βεβαίως), Pink Cream 69 επί το ευρωπαϊκό μέτωπο, απ' την άλλη. Οι συνεργάτες σε αυτό  το πολύ αξιόλογο άλμπουμ είναι ο αείμνηστος τραγουδιστής Steve Lee, ο κιθαρίστας Leo Leoni , Marc Lynn μπάσο και ο Hena Habegger ντραμς μαζί κι ο session πληκτράς Pat Regan. Μέσα σε έντεκα κομμάτια εκ των οποίων το ένα είναι η διασκευή στο Come Together των Beatles, παραδίδουν ηχητικά μαθήματα καλοπαιγμένου Hard & Heavy και πιστεύω όταν ακούσετε αυτόν το δίσκο να συμφωνήσετε ότι τα Higher, Mountain Mama, Here Comes the Heat, Love for Money, Dirty Devil Rock, Open Fire είναι από τίς πιο εκλεκτές στιγμές του.

English:

How hard, you ask?

The Swiss band from the canton of Lugano is doing well and going hard with their second album in history. They play a distinctly "American" Hard Rock that draws equally from influences like Firehouse and Skid Row on one side, and Krokus (given their Swiss roots, of course) and Pink Cream 69 on the European front. The collaborators on this noteworthy album include the late singer Steve Lee, guitarist Leo Leoni, bassist Marc Lynn, and drummer Hena Habegger, along with session keyboardist Pat Regan. Over the course of eleven tracks, one of which is a cover of The Beatles' "Come Together," they deliver masterclasses in well-played Hard & Heavy music. I believe that once you listen to this record, you will agree that tracks like "Higher," "Mountain Mama," "Here Comes the Heat," "Love for Money," "Dirty Devil Rock," and "Open Fire" are among its finest moments.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!