REVIEW: BLIND GUARDIAN, Nightfall In Middle Earth

 

BLIND GUARDIAN, Nightfall In Middle Earth (1998)

Virgin Records

Πρελούδια, ιντερλούδια κι ανάμεσα ύμνοι.

Αν απομονώσει κανείς τα κομμάτια αμιγώς, είναι τα 2/3 της συνολικής διάρκειας του CD!  Έχει γραφτεί ότι είναι το καλύτερο τους, η ακμή, το ζενίθ κ.τ.λ. δεν νομίζω ότι ευσταθεί κάτι τέτοιο. Ίσως αν κάποιος το ρημιξαρε χωρίς τα εφέ και τα ιντερλούδια να άξιζε περισσότερο γιατί  σαν το τελευταίο τους κλασικό άλμπουμ ναι έχει ιδιαίτερη αξία, τα συνολικά 22 tracks που το απαρτίζουν το καθιστούν μάλλον ακατάλληλο να το έχεις στο mp3 player του κινητού.... Ένα θεματικό σύνολο με βάση (τί άλλο) το Silmarilion του J.R.R. Tolkien. Η σύνθεση τους πλέον σαν πεντάδα με τον πάντα συμπαθέστατο τραγουδιστή Hansi Kursch να μην παίζει από αυτό και ύστερα και μπάσο και να έχουν πλέον ξεχωριστό μπασίστα. Τα πολυφωνικά σχεδόν σα χορωδία φωνητικά είναι εδώ, οι μελωδίες κι οι συνθέσεις κι αυτές κι όμως, κάτι λείπει (βασικά περισσεύει όπως είπαμε πιο πάνω!). Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι είναι το τελευταίο πραγματικά συμπαγές τους (όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες) άλμπουμ για χρόνια. Το Mirror Mirror θα μείνει απ' αυτό σχεδόν μόνιμα στο ζωντανό playlist τους από τότε ως τις μέρες μας. Τα Into the Storm, Nightfall, The Curse of Feanor, Blood Tears, Time Stands Still (At The Iron Hill), Thorn, When Sorrow Sang είναι κι αυτά σημεία αναφοράς απ' αυτό το άλμπουμ.

English:

Preludes, interludes, and hymns in between.

If one were to isolate the pure tracks, they make up about two-thirds of the total duration of the CD! It has been said that this is their best work, the peak, the zenith, etc., but I don't believe that holds any truth. Perhaps if someone remixed it without the effects and interludes, it would hold more value, because as their last classical album, it does indeed have special significance. The total of 22 tracks makes it somewhat impractical to have on your mobile MP3 player. It’s a thematic collection based (what else?) on J.R.R. Tolkien's Silmarillion. Their lineup has changed to a five-piece, with the ever-likable vocalist Hansi Kürsch no longer playing bass from this point forward, as they now have a separate bassist. The choral-like harmonies are present, as are the melodies and compositions, yet something feels missing (or rather, as mentioned earlier, there’s too much!). More importantly, this is their last truly solid album (as much as circumstances allowed) for many years. "Mirror Mirror" will remain a staple in their live playlist from that time onward. Other standout tracks from this album include "Into the Storm," "Nightfall," "The Curse of Fëanor," "Blood Tears," "Time Stands Still (At The Iron Hill)," "Thorn," and "When Sorrow Sang."

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!