Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025

REVIEW: RORY GALLAGHER, Rory Gallagher

 


RORY GALLAGHER, Rory Gallagher (1971)


Chrysalis


Η ώρα των Blues κι όχι μόνο.


Πρώτος σόλο δίσκος του πολυαγαπημένου Ιρλανδού κιθαρίστα, τραγουδιστή συνθέτη και στιχουργού μετά τη σύντομη καριέρα του στους Taste και η αρχή μιας άλλης πολύ καλύτερης και δημιουργικής εποχής για αυτόν. Εδώ λοιπόν έχουμε το ακόμη εκκολαπτόμενο ταλέντο του στα πρώτα του τραγούδια όντας ακόμη σχετικά γνωστός (ή άγνωστος εξαρτάται πως το βλέπουμε) χωρίς να έχει αποφασίσει που ανήκει το ιδιόμορφο αυτό ταλέντο του. Blues σε μεγάλο βαθμό, Rock 'N' Roll αλλά και στοιχεία εντελώς δικά του είναι το κοκτέιλ του πρώτου δίσκου του. Κατ' επέκταση, είναι ακριβώς το ίδιο όπως το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας του έκτοτε με τις ανάλογες ενέσεις περιστασιακά άλλων επιρροών. Δεν έχει σίγουρα τις εξάρσεις των επόμενων άλμπουμ του, ειδικά στα δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70, αλλά άφησε πίσω του ο δίσκος τα  Laundromat, I Fall Apart, το μαύρο blues κομμάτι Wave Myself Goodbye, το κεφάτο  Hands Up, For The Last Time κι I 'm Not Surprised και ανοιχτούς λογαριασμούς για το μέλλον του. Στο ομώνυμο αυτό λοιπόν ντεπούτο μαζί του οι Jerry McAvoy μπάσο, Wilgar Campbell ντραμς και ο Vincent Crane πιάνο.


English:



The Hour of the Blues and More.


The debut solo album of the beloved Irish guitarist, singer, songwriter, and lyricist, coming after his brief career with Taste and marking the beginning of a much better and more creative era for him. Here we have the still-emerging talent in his early songs, while he is still relatively known (or unknown, depending on one’s perspective), not having yet decided where his unique talent belongs. The cocktail of his first album is largely made up of Blues, Rock 'N' Roll, and elements that are distinctly his own. Consequently, this is exactly the same as most of his discography since then, with occasional injections of other influences. It certainly doesn't have the outbursts of his later albums, especially in the second half of the 1970s, but the album left behind tracks like "Laundromat," "I Fall Apart," the dark blues piece "Wave Myself Goodbye," the upbeat "Hands Up," "For The Last Time," and "I'm Not Surprised," along with open questions about his future. In this self-titled debut, he is joined by Jerry McAvoy on bass, Wilgar Campbell on drums, and Vincent Crane on piano.


Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!


Δεν υπάρχουν σχόλια: