REVIEW: SAINT VITUS, LILLIE: F-65 (2012)

 

SAINT VITUS, LILLIE: F-65 (2012)

Season of Mist

Δεκαεφτά χρόνια απουσία.

Και μετά το Die Healing το 1995, αυτό είναι το επόμενο άλμπουμ των doom metal πρωτομάστορων. Επιστροφή για τον Wino στη μικρόφωνο και ο τίτλος που θυμίζει κάτι από μαχητικό αεροπλάνο και παραξένεψε πολύ κόσμο, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ηρεμιστικό που "βοηθούσε" προσφέροντας κατατονία, στη σύνθεση κομματιών! Μη το δοκιμάσετε στο σπίτι, περιέχει βαρβιτουρικά! Μουσική πάντα όπως τη θέλουμε όσοι γουστάρουμε το doom: Καταθλιπτική, Sabbath-ικη και Pentagram-ικη όσο δε πάει. 33 λεπτά κι εφτά μόνο κομμάτια που αγαπάμε σε ένα άλμπουμ που μας θύμισε ότι ναι, υπάρχουν και μπορούν να μας στείλουν στο σκοτάδι τους ακόμα. Let Them Fall, The Bleeding Ground, Vertigo, Blessed Night (οι Pentagram δεν τους έκαναν αγωγή ευτυχώς, ολόιδιο στυλ), The Waste of Time Dependence, Withdrawal είναι το υλικό εδώ και εμένα μου φάνηκε 10ρικο εξ αρχής, και τώρα πάλι δέκα του βάζω.

English:

Seventeen years of absence.

Following "Die Healing" in 1995, this is the next album from the doom metal pioneers. It's a return for Wino on vocals, and the title, reminiscent of a fighter jet and perplexing to many, is nothing more than a tranquilizer that "helped" in bringing about catatonia in the songwriting process! Don't try this at home; it contains barbiturates!

The music is exactly how we love it for those of us who are into doom: depressing, Sabbath-esque, and as Pentagram-influenced as it gets. With just 33 minutes and seven tracks that we adore, this album reminds us that yes, they still exist and can still take us into their darkness. "Let Them Fall," "The Bleeding Ground," "Vertigo," "Blessed Night" (thankfully, the Pentagram didn’t sue them; it’s the same style), "The Waste of Time," "Dependence," and "Withdrawal" make up the material here, and it struck me as a perfect ten from the very beginning. I rate it a ten again now.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!