REVIEW: BATHORY, Hammerheart

 

BATHORY, Hammerheart (1990)

Black Mark Production

Ωχ μάνα του Θωρ!

Πάει το Black Thrash, τελείωσε εδώ κι η μουσική μετάλλαξη επί το επικότερο που διαφαινόταν στο Blood Fire Death δύο χρόνια πριν απ' αυτό, έρχεται και κατακλύζει αυτόν που κουβαλά το σφυρί του Θωρ στη καρδιά του: Ο Quorthon, με παρέα ένα drum machine (τη κιθάρα, το μπάσο, τα πολλά πλήκτρα και τα... καθαρά εντελώς για πρώτη φορά φωνητικά του (οι Kothaar και Vvornth που πάλι αναφέρονται σαν μπασίστας και ντράμερ υπήρχαν νομίζω μόνο στη φαντασία του Thomas) μας ταξιδεύει στη Σκανδιναβία του έκτου προς έβδομο μ.Χ. αιώνα όπου οι πολεμοχαρείς φατρίες των Βαράγγων μισθοφόρων στην αυλή του αυτοκράτορα, εξαπλώνονται σαν λαίλαπα με τα Drakkar σκάφη τους προς τον μεγάλο ωκεανό και την άγνωστη Vinland στο τέλος της δύσης και ανατολικά στα πλατιά ποτάμια που κατοικούν γερμανόφωνοι και σλαβόφωνοι νομάδες και που οδηγούν στη μεγάλη κλειστή θάλασσα απέναντι από την Χρυσή πόλη των "Griekenlandd ö Romanser". Εκεί για πρώτη φορά οι πιστοί του υπερβόρειου πάνθεον θα μάθουν πώς οι ελληνόφωνοι Ρωμαίοι πιστεύουν στον σταυρωμένο γιο του Θεού των Ιουδαίων που γύρισε απ' τους νεκρούς για φτάσει στη δική του Βαλχάλα, σώζοντας τους πιστούς του. Αυτη η νέα θρησκεία  θα γίνει με τη σειρά της η λαίλαπα που θα επιστρέψει στις βόρειες πατρίδες τους εκατό χρόνια μετά για να σκοτώσει τον υπερβορειο πολεμικό πολιτισμό  των "ανθρώπων του Βορρά". Το μουσικό ταξίδι μέσα από επικά, Viking Metal, αργόσυσρτα στα όρια του Doom σε σημεία κομμάτια που πλέον απέχουν όσο η Γη απ' τη Σελήνη με τα πρώτα τρία αρχικά άλμπουμ του/τους, περιλαμβάνει το εναρκτήριο εντεκάλεπτο Shores on Flames, Valhalla, Baptized on Fire And Ice, Father to Son, Home of Once Brave και το One Rode to Asa Bay με το  πρώτο κανονικό video clip που γυρίστηκε για το εννέα λεπτών αυτό έπος. Η διπολική διαταραχή που προκαλεί στους οπαδούς και φίλους το σουηδικού one man band, ο δίσκος αυτός, παραμένει ως και σήμερα πεδίο συζήτησης και διαφωνιών. Δεν έχω γνώμη , απλά το απολαμβάνω άλλη μία φορά στο στερεοφωνικό μου!

English:

Oh, Mother of Thor! 

The Black Thrash era is over, and the musical evolution towards a more epic sound that initially hinted at itself in "Blood Fire Death" two years earlier comes crashing down on the one who carries Thor's hammer in his heart: Quorthon, accompanied by a drum machine (with guitar, bass, numerous keyboards, and, for the first time ever, clean vocals—Kothaar and Vvornth, who are mentioned as bassist and drummer, I believe only existed in Thomas's imagination) takes us on a journey to Scandinavia from the 6th to 7th centuries AD. Here, the warlike factions of the Varangian mercenaries at the emperor's court spread like a plague with their Drakkar ships towards the vast ocean and the unknown Vinland at the horizon's end, and eastward to the broad rivers inhabited by Germanic and Slavic nomads that lead to the great enclosed sea across from the Golden City of “Griekenlandd ö Romanser.” It is here that the followers of the hyperborean pantheon will first learn how the Greek-speaking Romans believe in the crucified son of the God of the Jews, who rose from the dead to reach his own Valhalla, saving his followers. This new religion will, in turn, become the tide that will return to their northern homelands a hundred years later, destroying the hyperborean warrior culture of the "men of the North." 

The musical journey through epic Viking Metal, slow and heavy at the edges of Doom in some tracks, now feels as distant as the Earth is from the Moon compared to his first three initial albums. It includes the eleven-minute opener "Shores on Flames," "Valhalla," "Baptized on Fire and Ice," "Father to Son," "Home of Once Brave," and "One Rode to Asa Bay," with the first official music video ever shot for this nine-minute epic. The bipolar disorder this record induces in fans and friends of the Swedish one-man band remains a topic of discussion and disagreement to this day. I have no opinion—I'm just enjoying it once again on my stereo!

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!