REVIEW: HYPOCRISY, Catch 22

 

HYPOCRISY, Catch 22 (2002)

Nuclear Blast Records

Όρεξη για θανατηφόρες μουσικές.

 

Οι τρεις Σουηδοί συνεχίζουν αυτό που ξέραμε ότι ξέρουν να κάνουν καλύτερα: ευρωπαϊκό Death Metal με πολλές Thrash αναφορές, αρκετά πλήκτρα (ήδη αυτό το στοιχείο ήταν έντονο) και απόκοσμα στιχουργικά θέματα από το υπερπέραν, αλλά πλέον όχι μόνο, καθώς η πλάστιγγα γέρνει (και καλώς) και προς άλλα θέματα, ακόμη και κοινωνικοπολιτικά. Βέβαια, ακούστηκαν και κάποια παράπονα απ’ τους ελιτιστές, αλλά και τους Death-only purists, για το άλμπουμ, πράγμα που οδήγησε έξι χρόνια μετά σε remix από τον Peter. Πάντως, αν οι κινηματογραφικές ταινίες του sequel «Alien» ήταν splatter τρόμου, θα έπρεπε να είχαν μουσική του Peter Tagtgren, του Mikael Hedlund και του Lars Szoke. Ίσως να είναι μια πινελιά πιο μελωδικό από τα προηγούμενα άλμπουμ τους, κι ο ήχος της τελικής παραγωγής να το αδικεί, αλλά εδώ μπαίνουν οριστικά στον νέο αιώνα με πολύ καλές ή ίσως πολύ κακές προθέσεις. Τα «Don’t Judge Me», «Destroyed», «On the Edge of Madness», «Public Puppet», «Hatred», «Seeds of the Chosen One», «All Turns Black» θα τα υπογραμμίσουμε ως στιγμές που θα μας κρατήσουν το ενδιαφέρον.

English:

A craving for deadly music. 

The three Swedes continue doing what we know they do best: European Death Metal with numerous Thrash influences, plenty of keyboards (already a prominent element), and haunting lyrical themes from the beyond. But now, not only that—they are shifting (and rightly so) toward other topics, even social and political issues. Of course, some complaints were heard from elitists and pure death metal purists about the album, which led to a remix by Peter six years later. 

If the sequel Alien movies were splatter horror, they should have music by Peter Tagtgren, Mikael Hedlund, and Lars Szoke. Perhaps this album is a touch more melodic than their previous ones, and the final production sound may undermine it, but they are definitely stepping into the new century with very good—or perhaps very questionable—intentions. 

Tracks like "Don’t Judge Me," "Destroyed," "On the Edge of Madness," "Public Puppet," "Hatred," "Seeds of the Chosen One," and "All Turns Black" stand out as moments that will keep our interest alive.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!