REVIEW: BOLT THROWER, The IV Crusade

 

BOLT THROWER, The IV Crusade (1992)

Earache Records

Εποποιία του ερέβους.

Αυτό είναι το τέταρτο άλμπουμ των Άγγλων Death Metal πρωτεργατών κι ίσως να είναι και ο, τί καλύτερο έχουν βγάλει πριν ή και μετά. Σπάνια ένας δίσκος των ακραίων metal ιδιωμάτων έχει τη λογική "best of" όπως συμβαίνει συχνά στα πιο κλασικά είδη της μουσικής αυτής. Αυτός εδώ είναι ένας τέτοιος δίσκος. Παίζοντας με τον αριθμό των κυκλοφοριών τότε, βέβαια θίγουν άθελά τους μια ειδική περίπτωση αφού όπως είναι γνωστό στην ιστορία η 4η σταυροφορία το 1204 οδήγησε τους σταυροφόρους έξω απ'τα τείχη της Κωνσταντινούπολης την οποία πολιόρκησαν και καταλήστευσαν σαν γνήσιοι απολίτιστοι φανατισμένοι που ήταν! Το εξώφυλλο βεβαίως είναι ο πίνακας του Ευγένιου Ντελακρουά που αναπαριστά το ιστορικό γεγονός. Εδώ όμως σταματάει το μάθημα ιστορίας και συνεχίζει η άποψη μου για το κοφτερό,  επηρεασμένο απολύτως "Slayer-ικό" , αλλά του πιο αργού  στυλ των Αμερικανών Thrashers, πιο αργόσυρτο  Death Metal,  αλλά πάντα υπό το στυλ τους και βέβαια στα γνωστά πολεμικά θέματα που τους ξεχωρίζουν απ'τα υπόλοιπα σχήμα του είδους. The IVth Crusade, Icon, Embers, Where Next to Conquer, As the World Burns, This Time it's War, Rituals, Spearhead είναι τα πιο καυτά κομμάτια νομίζω σε αυτό.

English:

The Epic of Darkness.

This is the fourth album by the English death metal pioneers, and it might also be the best they've ever released, before or after. Rarely does a record in extreme metal genres carry the "best of" logic as often happens in more classic music styles. This one is such an album. By playing with the number of releases back then, they inadvertently touch upon a special case, since as is well known in history, the Fourth Crusade in 1204 led the crusaders outside the walls of Constantinople, which they besieged and looted like genuine uncivilized fanatics! The cover, of course, is the painting by Eugène Delacroix depicting this historical event. But here the history lesson stops, and my opinion continues regarding the sharp style—absolutely influenced by Slayer—though in a slower manner akin to the American thrashers, it's slower and more drawn-out death metal, but always under their signature style, of course, and with the well-known war themes that set them apart from the other bands in the genre. "The IVth Crusade," "Icon," "Embers," "Where Next to Conquer," "As the World Burns," "This Time it's War," "Rituals," and "Spearhead" are, I believe, the standout tracks on this album.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης!