X–WILD – Monster Effect
Blue
Merle
Η νοσταλγία είναι ένα γλυκόπικρο
συναίσθημα. Γλυκό γιατί θυμάσαι ωραίες στιγμές της ζωής σου, πικρό γιατί
διαπιστώνεις ότι τα χρόνια περνάνε. Οι X-WILD είναι ένα από αυτά τα
συγκροτήματα που πάντα μου φέρνουν στο νου καλές αναμνήσεις. Βλέπετε, εκεί
κάπου στο πανεπιστήμιο, στα πρώτα χρόνια μου ως φοιτητής ανακάλυψα τη μαγεία
των RUNNING WILD, οι οποίοι μέχρι και σήμερα είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα
σε βαθμό που η αντικειμενικότητα πάει περίπατο. Ένας φίλος λοιπόν, που γνώριζε
την αγάπη μου για τους πειρατές μου είχε δώσει σε κασέτες να ακούσω τους εν
λόγω κυρίους. Περιττό να πω ότι από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα, κατάλαβα
ότι θα γίνονταν άλλη μια από τις αγαπημένες μου μπάντες.
Οι X-WILD όπως και το όνομα τους
δείχνει είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε από πρώην μέλη των RUNNING WILD
και τον τραγουδιστή Frank Knight (ο οποίος έχει κάνει και backing vocals
κάποιους δίσκους του UDO), οι οποίοι προφανώς ήθελαν να αποδείξουν στον
καπετάνιο των πειρατών ότι είχαν να προσφέρουν δυνατές συνθέσεις στους RUNNING
WILD και κακώς τους άφησε εκτός συγκροτήματος. Κακώς για τον Rolf, καλώς για
εμάς βέβαια.
Το «Monster Effect» είναι η δεύτερη
κυκλοφορία των Χ – WILD και έρχεται 1 χρόνο μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους με
τίτλο «So What!». Είναι πολλές οι μπάντες που κυκλοφόρησαν δυνατά ντεμπούτα,
αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Αυτό δεν ισχύει, όμως, για τους X – WILD μιας
κι ο δεύτερος δίσκος τους είναι καλύτερος του πρώτου και ίσως η πιο πλήρης
κυκλοφορίας τους, μια και διαθέτει και μελωδίες που σου μένουν, αλλά και
ποικιλία. Κι εδώ είναι εμφανείς οι RUNNING WILD αναφορές του συγκροτήματος,
αλλά τις μπολιάζουν με επιρροές από συγκροτήματα όπως ACCEPT, GRAVE DIGGER και
JUDAS PRIEST. Όπως δε προανέφερα οι συνθέσεις διαθέτουν ποικιλία που
κυμαίνονται από mid tempo τραγούδια μέχρι μελωδικό speed metal. Ο δίσκος είναι
στην κυριολεξία δυναμίτης από την αρχή μέχρι το τέλος και δεν υπάρχει ούτε
στιγμή που θα σε κάνει να βαρεθείς. Προσωπικά πιστεύω ότι δύσκολα θα υπάρξει
συγκρότημα που να φτάσει την ποιότητα των RUNNING WILD, όπως το έκαναν οι X
–WILD.
Στην αρχή της παρουσίασης μίλησα για
νοσταλγία, αλλά θα συμπληρώσω ότι όταν ένας δίσκος μετά από τόσα χρόνια
ακρόασης σου δημιουργεί τα ίδια συναισθήματα ενθουσιασμού που σου δημιούργησε
όταν τον πρωτοάκουσες, τότε δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις παρά μόνο ως
κλασσικό.
Νικόλαος Παραστατίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου