REVIEW: OZZY OSBOURNE, No Rest For The Wicked (1987)

 

OZZY OSBOURNE, No Rest For The Wicked (1987)

Epic

Αδικημένο άλμπουμ.

Το πρώτο πράγμα που άκουσα σόλο από τον άρχοντα της Sharon! Καλό μεν αλλά, η πτώση διαφαίνεται, στο βάθος λούμπα. ΟΚ έχει για πρώτη φορά συνεργασία του μάγου Oz με τον Zakk Wylde που σαν τον Rhoads επτά χρόνια πριν ήταν ο ανατέλλων αστήρ στην ηλεκτρική κιθάρα. Υποτίθεται ότι το προηγούμενο του τεταρτο άλμπουμ The Ultimate Sin ήταν μέτριο (!!!Έλεος κάπου ρε!!!) και με αυτό θα γυρίσει στα παλιά.....ΟΚ έχει μέσα Miracle Man, Devil's Daughter, Bloodbath In Paradise, Breakin' All the Rules, Crazy Babies που είναι ωραία κομμάτια. Ε δεν αξίζει άλλο να ακούσεις, η γλίτσα του Glam αγκαλιάζει τον άρχοντα της πρώτης εποχής των Sabbath και γίνεται έτσι αυτό που όλοι πλην των φανατικών οπαδών του ξέρουμε: Από το επόμενο No More Tears ναι, η μαγεία πεθαίνει, τα 90s  ανατέλλουν.

English Text:

Underrated Album.

The initial solo offering from the maestro Sharon! Undoubtedly good, yet hints of a decline echo in the background. Alright, it marks the first-time collaboration between the wizard Oz and the virtuoso Zakk Wylde, reminiscent of the era when Rhoads emerged as a stellar force on the electric guitar seven years prior. Supposedly, his preceding fourth album, 'The Ultimate Sin,' was deemed mediocre (Come on, really!)—with this one, the aim is a nostalgic return to past glories.

Within, you'll find standout tracks like 'Miracle Man,' 'Devil's Daughter,' 'Bloodbath In Paradise,' 'Breakin' All the Rules,' and 'Crazy Babies'—each a musical gem. However, beyond this, the glam allure cradles the lord of the early Sabbath era, shaping an outcome known to all but his most ardent fans: The magic gradually wanes from the subsequent release, 'No More Tears,' signaling the rise of the '90s.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης