Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2024

REVIEW: DIO, Magica (2000)

 


DIO, Magica (2000)


Spitfire Records


Καινούρια αρχή, σαν από παλιά.


Η εποχή που ο Tracy G. ήταν κιθαρίστας του συγκροτήματος του Ronnie James Dio, έφτασε στο τέλος της μετά το πολύ συμπαθητικό διπλό ζωντανό άλμπουμ Dio's Inferno - The Last in Live. Η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος για τη κόλαση ήταν στρωμένος με αγνές προθέσεις αφού η περίοδος αυτή, αν και τίμια σαν προσέγγιση, μουσικά, δεν ήταν αυτό που τελικά ήθελε ο κόσμος. Η industrial αισθητική που κυριαρχεί στα Strange Highways & Angry Machines δεν ήταν η πιο ενδεδειγμένη λύση και την αποτυχία την καρπώθηκε ο Tracy G. Τί έμενε στον Dio να κάνει; Ήδη τα 90s ξεψυχούσαν και η αναζωπύρωση του κλασικού heavy metal και hard rock ήχου είχε ήδη ξεκινήσει οπότε να πεδίο δόξας λαμπρό! Ο παραμυθάς Ronnie επιστράτευσε τη swords and dragons φαντασία πάλι και ταυτοχρόνως ανασύστησε το συγκρότημα με τον κιθαρίστα που είχε στο Dream Evil του 1987 τον Graig Goldy και τον συνεργάτη του στο Rainbow Rising , μπασίστα Jimmy Bain. Μαζί ο Simon Wright πρώην ντράμερ των AC/DC κι ο Scott Warren στα πλήκτρα. Το συγκεκριμένο CD είναι μία ιστορία, ένα concept άλμπουμ δηλαδή που αν και παρά είναι παραμυθένιο, εντούτοις συνδυάζει το μυθικό με τα μοντερνιστικά στοιχεία αλλά ευτυχώς τα μεμονωμένα τραγούδια είναι πολύ κοντά σε αυτό που ήταν οι Dio στα πρώτα τους άλμπουμ. Lord of the Last Day, το χιτ έκτοτε Fever Dreams, Turn To Stone, Feed My Head, Otherworld και το έτερο χιτ Losing My Insanity ήταν και παραμένουν η χαρά του μέσου οπαδού εδώ μέσα.


English:



New beginning, as if from the past.


The era when Tracy G. was the guitarist for Ronnie James Dio's band came to an end after the rather likeable double live album *Dio's Inferno - The Last in Live*. The truth is, the road to hell was paved with good intentions, as this period, though well-meaning musically, ultimately wasn’t what the fans wanted. The industrial aesthetic that dominated *Strange Highways* and *Angry Machines* wasn’t the best fit, and Tracy G. bore the brunt of the failure. What was left for Dio to do? The ’90s were already on their last breath, and a revival of classic heavy metal and hard rock was underway—perfect timing!


The storyteller Ronnie once again summoned his "swords and dragons" fantasy and reassembled the band with Craig Goldy, his guitarist from *Dream Evil* in 1987, and bassist Jimmy Bain, his collaborator on *Rainbow Rising*. Alongside them were Simon Wright, former drummer of AC/DC, and Scott Warren on keyboards. This album tells a story—a concept album, which, while perhaps too fantastical, combines myth with modern touches. Thankfully, the individual songs are very close to what Dio was in the early albums.


"Lord of the Last Day," the hit "Fever Dreams," "Turn to Stone," "Feed My Head," "Otherworld," and the other hit "Losing My Insanity" were and still remain a joy for the average fan here.


Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου