REVIEW: KISS, Ace Frehley (1978)

 

KISS, Ace Frehley (1978)

Casablanca

Η πιο παράξενη κίνηση στην ιστορία της Hard Rock σκηνής.

Τα τέσσερα μέλη των Kiss , κυκλοφόρησαν από ένα προσωπικό άλμπουμ, την ίδια χρονιά, με ίδια ημερομηνία κυκλοφορίας! Κι όμως όχι με τη βοήθεια των άλλων τριών ο καθένας, αλλά με άλλους μουσικούς. Τρέλα ε;  Εμπορικά δεν πέτυχαν και πολύ ως γνωστόν! Από τα άλλα τρία Peter Criss, Gene Simmons και Paul Stanley, έχω ακούσει μόνο το δεύτερο, του δαιμονισμένου μπασίστα Gene, που το είχα σε βινύλιο και το Paul Stanley. Οπότε δεν θα συγκρίνω τούτο το CD του δεύτερου κιθαρίστα Space Ace Frehley,  γιατί δεν έχω ακούσει ποτέ τo Peter Criss και δεν θυμάμαι καλά το Gene Simmons...Μάλλον γιατί δε μου είχε κάνει εντύπωση!  Απλά έτυχε να έχω σε cd μόνο αυτά  των δύο κιθαριστών και τα θυμήθηκα. Με κομμάτια σαν τα Rip It Out, τη διασκευή στο New York Groove των Helo, τα Snow Blind, Ozone, Wiped Out, Fractured Mirror είναι ένα ευχάριστο Hard Rock άλμπουμ με ματιά στην εκκολαπτόμενη ίσως βαρύτερη κιθαριστικά ευρωπαϊκή σκηνή.

English:

The Most Unusual Move in the History of the Hard Rock Scene

The four members of Kiss each released a solo album in the same year, on the same release date! And yet, not with the help of the other three, but with different musicians. Crazy, right? As we know, they didn’t exactly achieve commercial success! From the other three—Peter Criss, Gene Simmons, and Paul Stanley—I’ve only listened to the second one, by the "demonic" bassist Gene Simmons, which I had on vinyl, as well as Paul Stanley's. So, I won't compare this CD by the second guitarist, Space Ace Frehley, because I’ve never heard Peter Criss’s album, and I don’t quite remember Gene Simmons's... Probably because it didn’t make much of an impression on me! I just happened to have the two guitarists' albums on CD, and they came to mind. With tracks like "Rip It Out," the cover of "New York Groove" by Hello, "Snow Blind," "Ozone," "Wiped Out," and "Fractured Mirror," it’s a pleasant Hard Rock album with a nod to the emerging, possibly heavier guitar-driven European scene.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης