REVIEW: ROTTING CHRIST, The Heretics (2019)

 

ROTTING CHRIST, The Heretics (2019)

Season of Mist

Αιρετικός δίσκος.

Η ναυαρχίδα στο στολίσκο της ελληνικής σκηνής, ειδικότερα της Extreme Metal πλευράς, στο τελευταίο κατά κυκλοφορία άλμπουμ μέχρι στιγμής (έρχεται το επόμενο φέτος,  σε μερικές βδομάδες!) βρίσκει το συγκρότημα να συνεχίζει στο πιο mainstream metal μονοπάτι που έχει χαράξει τη τελευταία δεκαετία. Όχι το συγκεκριμένο άλμπουμ δεν διεκδικεί δάφνες της πάλαι ποτέ Mediterranean Black Metal ομάδας στην οποία ξεκίνησε η ιστορία τους το '89. Μιλάμε για μοντέρνο Metal με σκοτεινό υπόβαθρο αλλά σίγουρα πολύ πιο εύπεπτο και κλασικότροπο κιθαριστικά  περιεχόμενο περισσότερο ακόμη κι απ' τη δεύτερη εποχή τους μετά το 2001! Το μόνο που θυμίζει το μαύρο παρελθόν του σχήματος του Σάκη Τόλη (κιθάρα κι φωνή) είναι το αρχικό λογότυπο της μπάντας που έκανε διακοπή στη χρήση του μόνο τρία χρόνια (τα πιο "Gorh" άλμπουμ τους A Dead Poem 1997 , Sleep of the Angels 1999 και Khronos 2000 δεν το φέρουν στο εξώφυλλο) και που θυμίζει το ακραίο παρελθόν τους απομένει. Μας χαλάει αυτό; Αν ναι κρίμα. Αν όχι εδώ έχουμε έναν δίσκο που που ακόμη μία φορά μας δείχνει τί μπορεί να κάνει αυτό το γκρουπ βετεράνων της χώρας μας. In the Name of God , Ветры злые (άνεμοι του κακού στα ρωσικά!), Heaven and Hell and Fire, Hallowed Be  Thy Name (όχι δεν είναι διασκευή στους Maiden), Dies Irae, Πιστεύω (για όσους λένε ότι δεν έχουμε στοιχεία απ' τη γλώσσα μας στιχουργικά), Fire God And Fear, The Voice of the Universe, The New Messiah The Raven είναι οι τίτλοι των κομματιών.

English Text:

Heretical disc.

The flagship of the Greek scene's fleet, particularly the Extreme Metal side, in its latest album release so far (the next one is coming next year, in a few weeks!) finds the band continuing on the more mainstream metal path they have carved over the last decade. No, this specific album does not claim the laurels of the once Mediterranean Black Metal group in which their history began in '89. We are talking about modern Metal with a dark background but certainly much more digestible and classically-influenced guitar content, even more so than their second era after 2001! The only thing that reminds us of the black past of Sakis Tolis' (guitar and vocals) band is the original logo of the band, which was only discontinued for three years (their more "Goth" albums A Dead Poem 1997, Sleep of the Angels 1999, and Khronos 2000 do not feature it on the cover) and which recalls their extreme past. Does this bother us? If yes, that's a shame. If not, here we have a record that once again shows us what this group of veterans from our country can do. "In the Name of God," "Ветры злые" (Winds of Evil in Russian!), "Heaven and Hell and Fire," "Hallowed Be Thy Name" (no, it's not a Maiden cover), "Dies Irae," "Πιστεύω" (for those who say we don't have elements of our language in the lyrics), "Fire God and Fear," "The Voice of the Universe," "The New Messiah," "The Raven" are the track titles.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης