Σταθερά και προοδευτικά.

 

ELOY, Silent Cries And Mighty Echoes (1979)

EMI, Harvest

Ακούγοντας την επανέκδοση σε cd αυτού του άλμπουμ των Γερμανών πρωτοπόρων του ονειρικού - προοδευτικού Rock, αναγνώρισα στο τριμερές επικών διαστάσεων κομμάτι The Apocalypse μελωδίες που μου ήταν γνωστές από κάπου, κάποτε... Δεν είναι ακριβώς ένα deja vu αλλά προφανώς τα τρία υπό μέρη του: Silent Cries Divide The Night, The Vision - Burning, Force Majeure τα είχα ξαναζήσει. Master of Sensation, Pilot To Paradise, Mighty Echoes είναι κι αυτά στιγμές που μαγνητίζουν. Έντονα μέρη σε πλήκτρα, κάθε είδους από κλασικά Hammond ως και synthesizers, που δημιουργούν το ονειρικό υπόβαθρο, η καρα-γερμανικη φωνή του πάντα τραγιασκοφορεμενου (νέολογισμος ε;) Bornemann που επίσης είναι πάντα στην ηλεκτρική κιθάρα και φυσικά το άταστο μπάσο του Manziol, πάει πιο πέρα τον ρυθμικό τομέα μαζί με τον Jürgen Rossendahl στα ντραμς, γνωστό απ' τη συμμετοχή του στα άλμπουμ Fly To The Rainbow και Virgin Killer των Scorpions. Δεν χρήζει άλλης περιγραφής.

Τάκης "Ε-Μortal One" Γιώτης