DISTANT PAST – The Final Stage

 

DISTANT PAST – The Final Stage

Pure Steel Publishing

Homepage

Οι μουσικοί  Adriano Troiano (μπασίστας) και Jvo Julmy (τραγουδιστής) μας πρωτοσυστήθηκαν με το γνωστό πλέον σε όλους σχεδόν συγκρότημα, EMERALD. Το 1999 μάλιστα με το τότε ντεμπούτο τους με τίτλο «Rebels of Our Time» αποτέλεσαν μια από τις πρώτες μπάντες που αναβίωσαν, χωρίς όμως να αντιγράφουν, τον NWOBHM ήχο. Μια μουσική τάση που γνωρίζει μεγάλες δόξες στις μέρες μας, αφού είναι χιλιάδες οι νεαροί μουσικοί που δημιουργούν συγκροτήματα που προσπαθούν να αναβιώσουν το ως άνω κίνημα. Οι καλλιτεχνικές, όμως, ανησυχίες των μουσικών αυτών δεν καλύπτονταν από τους EMERALD και έτσι πήραν την απόφαση να δημιουργήσουν τους DISTANT PAST. Ένα συγκρότημα που θα κινούνταν στον κλασσικό metal ήχο με κάποια progressive rock/metal στοιχεία. Με το συγκρότημα αυτό κατάφεραν να δημιουργήσουν αξιόλογες και ποιοτικές δουλειές, χωρίς ποτέ να εκβιάζουν καταστάσεις. Κυκλοφορούσαν, δηλαδή, δίσκους όποτε αισθάνονταν οι ίδιο έτοιμοι.

Τα ίδια ισχύουν και για την 4^η δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο «The Final Stage». Μια δουλειά που έρχεται μετά την πάροδο 5 χρόνων από την προηγούμενή τους με τίτλο «Rise of the Fallen». Σαφώς κι ως συγκρότημα είναι της φιλοσοφίας κάλιο αργά παρά ποτέ. Κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αφού σκοπός δεν είναι να βομβαρδίζεις τον ακροατή με κυκλοφορίες κάθε χρόνο, αλλά να του προσφέρεις δουλειές που θα του κεντρίσουν το ενδιαφέρον και θα του δημιουργήσουν την διάθεση να τις ακούει συχνά.

Στην 4^η, λοιπόν, δουλειά τους οι DISTANT PAST μας προσφέρουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. 10 συνθέσεις κλασσικού heavy metal. Συνθέσεις που ναι μεν αναβιώνουν το πνεύμα του 80’s ήχου, χωρίς όμως να ακούγονται ξεπερασμένες. Αντίθετα καταφέρνουν να μεταφέρουν την κληρονομιά αυτής της σπουδαίας για την μουσική μας δεκαετίας (κι όχι μόνο) στις σύγχρονες τάσεις του κλασσικού heavy metal ήχου. Με αποτέλεσμα να προσφέρουν στον ακροατή μουσική που ακούγεται φρέσκια και πρωτότυπη, αλλά ταυτόχρονα οικεία. Μάλιστα, στην συγκεκριμένη δουλειά οι DISTANT PAST αποφασίζουν να δώσουν μεγαλύτερη αμεσότητα στον ήχο τους χωρίς βέβαια να αποφεύγουν να προσθέσουν και κάποιες progressive πινελιές όπως για παράδειγμα στη 7λεπτη επική σύνθεση «Dawn City».

Στις 10 συνθέσεις που υπάρχουν εδώ θα βρείτε τον λυρισμό και την ταξιδιάρικη διάθεση των παλιών καλών IRON MAIDEN, την σύγχρονη προσέγγιση του κλασσικού heavy metal ήχου που συναντάμε στις προσωπικές κυκλοφορίες των μεγάλων BRUCE DICKINSON και ROB HALFORD, αλλά και την hard ‘n’ heavy νοοτροπία των σπουδαίων SAXON. Κι αν σε κάποια σημεία ο ήχος τους Αμερικανίζει και σας θυμίζει τους LIZZY BORDEN, να ξέρετε ότι και το συγκρότημα τους συγκαταλέγει ανάμεσα στις επιρροές του.

Τα 10 τραγούδια που υπάρχουν εδώ διαθέτουν όλα τα στοιχεία που μας έκαναν να αγαπήσουμε τον κλασσικό metal ήχο. Αξιομνημόνευτες μελωδίες υποστηριζόμενες από στιβαρά ρυθμικά μέρη και χορωδιακά σημεία που σε παρασέρνουν να τραγουδήσεις μαζί με το συγκρότημα καθώς ακούς τον δίσκο. Επίσης πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στα solo που είναι τεχνικά, εμπνευσμένα και δίνουν στις συνθέσεις την κιθαριστική υπερβολή που κάθε οπαδός που αγαπάει τον ήχο αυτόν ξέρει να εκτιμά.

Θα σταθώ, επίσης, και στους στίχους της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Αν και το συγκρότημα στιχουργικά εμπνέεται, εν πολλοίς, από τον κινηματογράφο και την λογοτεχνία του φανταστικού – επιστημονικής φαντασίας, επιλέγει να δώσει στους στίχους του ένα βαθύτερο νόημα που θα βάλει τον ακροατή σε μια διαδικασία να σκεφτεί και να ψάξει κάποια πράγματα. Βεβαίως υπάρχουν και πιο άμεσοι στίχοι που αφορούν την καθημερινότητα που ζούμε.

Για να θεωρηθεί ένας δίσκος μεστός από μένα πρέπει να διαθέτει 2 στοιχεία: α) την σιγουριά που δίνει η μουσική παιδεία κι ωριμότητα και β) τον ενθουσιασμό της δημιουργίας. Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν και τα 2 στοιχεία. Οι DISTANT PAST καταφέρνουν να ακουστούν ταυτόχρονα ώριμοι αλλά κι ενθουσιώδεις. Με τις πολύ πειστικές ερμηνείες τους δείχνουν να απολαμβάνουν πραγματικά αυτό που κάνουν και την διάθεσή τους αυτή την μεταδίδουν και στον ακροατή. Μας προσφέρουν έναν δίσκο μεστό και ουσιαστικό που δεν ποντάρει στον εύκολο εντυπωσιασμό, αντίθετα είναι μια δουλειά που θα μας κερδίζει όλο και περισσότερο κάθε φορά που θα την ακούμε. Αν και είμαστε στους πρώτους μήνες του 2021, θεωρώ ότι το «The Final Stage» διεκδικεί μια θέση στις καλύτερες heavy metal κυκλοφορίες της χρονιάς.

Κλείνοντας θα πω ότι η καλή αυτή δουλειά υποστηρίζεται κι από ένα εξαιρετικό εξώφυλλο που βλέποντας το σου δημιουργεί την διάθεση να φτιάξεις τις δικές σου ιστορίες στο μυαλό σου.

Νικόλαος Παραστατίδης