ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ THE THREE TREMORS – The Three Tremors

THE THREE TREMORS – The Three Tremors

Steel Cartel Records

Homepage

Αν θυμάμαι καλά, κάπου στις αρχές του 2000, 3 μεγάλοι τραγουδιστές όπως ο Bruce Dickinson, Rob Halford και Geoff Tate είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν ένα τέτοιο project με ακριβώς το ίδιο όνομα, εμπνευσμένοι από τους Three Tenors, ήτοι τον Plácido Domingo, José Carreras και Luciano Pavarotti. Αυτό το σχέδιο, δυστυχώς δεν ευδοκίμησε. Έχοντας, λοιπόν, κατά νου αυτή την ιδέα ο τραγουδιστής Sean Peck (CAGE, DEATH DEALER, DENNER / SHERMANN, WARRIOR) σε συνεργασία με τον Harry "The Tyrant" Conklin (JAG PANZER, SATAN'S HOST, TITAN FORCE) και τον Tim "Ripper" Owens αποφάσισαν να δημιουργήσουν το δικό τους project το οποίο και φυσικά ονόμασαν THE THREE TREMORS. Απόρροια της συνεργασίας τους αυτής είναι το ομώνυμο άλμπουμ που θα σας παρουσιάσω εδώ.

Βλέποντας, μόνο, την συμμετοχή αυτών των σπουδαίων τραγουδιστών σου δημιουργείται μια αίσθηση ότι ο δίσκος αυτός πρέπει να σου αρέσει ή σε κάθε περίπτωση οι απαιτήσεις σου είναι υψηλές. Δυστυχώς, όμως, ακούγοντας το άλμπουμ θα έλεγα ότι πρόκειται για μια δουλειά που ναι μεν είναι προσεγμένη, αλλά είναι ελάχιστες οι καλές στιγμές που σου προσφέρει ή για να μια πιο συγκεκριμένος οι άξιες να μνημονευτούν και οι οποίες θα σε οδηγήσουν να ακούσεις ξανά και ξανά τον δίσκο. Το στυλ των συνθέσεων είναι κοντά σε αυτό που μας έχει συνηθίσει ο Sean Peck με την προσωπική του μπάντα τους CAGE και λογικό αυτό αφού στα όργανα είναι τα μέλη του συγκροτήματός του. Ουσιαστικά, δηλαδή, μας προσφέρουν ένα άλμπουμ επηρεασμένο από τους JUADS PRIEST εποχής «Painkiller» με κάποια στοιχεία από IRON MAIDEN, MERCYFUL FATE και ίσως AGENT STEEL όταν πιάνουν υψηλές ταχύτητες.

Όσο, όμως, το «Painkiller» είναι η επιτομή αυτού που λέμε heavy metal άλλο τόσο δύσκολο αποδείχτηκε για οποιονδήποτε «μιμητή» του να το πλησιάσει. Βλέπετε για κάποιο λόγο όταν κάποιος πάει να παίξει σε αυτό το στυλ μένει στις υπερβολές του δίσκου αυτού, δηλαδή τα υψίφωνα ουρλιαχτά και τις "αλαλάζουσες" κιθάρες, ξεχνώντας ότι η κυκλοφορία αυτή διέθετε πέρα από δύναμη, ταχύτητα και μελωδίες που σου καρφώνονταν στο μυαλό. Έτσι και οι THE THREE TREMORS έμειναν σε αυτές τις υπερβολές, θέλοντας κυρίως να κάνουν επίδειξη των ικανοτήτων τους και όχι να δημιουργήσουν συνθέσεις που θα μείνουν. Αυτό που με λίγα λόγια προσφέρουν είναι υπερβολή και εύκολος εντυπωσιασμός.

Οι περισσότερες από τις συνθέσεις που υπάρχουν εδώ μου έδωσαν την εντύπωση ότι είναι ιδέες που οι CAGE άφησαν έξω από τις δικές τους δουλειές γιατί ήταν πολύ κοινότοπες. Κι αυτό δεν μπορεί ούτε η καλή παραγωγή, αλλά ούτε οι εξαιρετικοί τραγουδιστές να καλύψουν. Εξαίρεση για μένα αποτελούν τα τραγούδια «When the Last Scream Fades», «Wrath of Asgard», «The Cause» και το « Fly or Die».

Από τους 3 τραγουδιστές που συμμετέχουν εδώ και μου αρέσουν εξίσου, θα έλεγα ότι ξεχωρίζει η ερμηνεία του Harry "The Tyrant" Conklin, ο οποίος δεν αρκείται μόνο σε υψίφωνα φωνητικά όπως οι άλλοι 2 συνάδελφοί του, αλλά έχει μια ποικιλία στον τρόπο που τραγουδάει και μια δραματικότητα που θυμίζει Bruce Dickinson στις καλές στιγμές του.

Δεν μπορώ να δηλώσω απογοητευμένος από την παρούσα κυκλοφορία, αλλά ούτε κι ενθουσιασμένος με εξαίρεση τα 4 τραγούδια που ανέφερα παραπάνω. Θεωρώ ότι οι μουσικοί βασίστηκαν στον εντυπωσιασμό και τον «θόρυβο» που θα κάνει μια τέτοια συνεργασία και δεν εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τις ικανότητές τους. Θα έλεγα, λοιπόν, να ακούσετε τον δίσκο πριν οδηγηθείτε σε κάποια απόφαση σχετικά με αυτόν.

Νικόλαος Παραστατίδης