TOY CALLED GOD - #Socialvangelism ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

TOY CALLED GOD - #Socialvangelism

Sliptrick Records

Homepage

Οι TOY CALLED GOD, για να είμαι ειλικρινής, με μπέρδεψαν όταν συνέκρινα το όνομά τους με το εξώφυλλο της νέας τους κυκλοφορίας και ειδικά το πίσω μέρος αυτού. Το όνομα του συγκροτήματος με έκανε να σκεφτώ ότι είχα να κάνω με μια μπάντα σύγχρονου ροκ, ίσως και λίγο εναλλακτικού, αλλά στο οπισθόφυλλο από το βιβλιαράκι της παρούσας κυκλοφορίας βλέπεις κάτι ανάποδους σταυρούς κι έναν τραγοκέφαλο ιερέα να κηρύττει σε μια αιματοβαμμένη και πολύ σατανική εκκλησία… Οπότε εδώ ισχύει το ποτέ μην κρίνεις κάτι από το όνομα και το εξώφυλλό του.

Όταν, βέβαια, έχεις ιδρυθεί το 2010 στην περιοχή Bay Area της Βόρειας Καλιφόρνια είναι δύσκολο, όχι όμως απίθανο, να παίξεις «φλώρικη» και άνευρη ροκ μουσική. Ευτυχώς για εμένα το ίδιο ισχύει και για τους TOY CALLED GOD, οι οποίοι μπορεί να μην ανήκουν στο thrash metal ιδίωμα που μας έχει συνηθίσει η περιοχή από όπου κατάγονται, αλλά σίγουρα ο ήχος τους είναι δυναμικός και συνάμα μελωδικός.

Μια λακωνική περιγραφή της μουσικής που μας παρουσιάζουν στην  κυκλοφορία τους οι TOY CALLED GOD θα ήταν αυτή του groove metal που θα έλεγα σε γενικές γραμμές είναι αρκετά σωστή. Κύριο χαρακτηριστικό, λοιπόν, του ήχου τους είναι τα grooves και τα ριφ τους που έχουν αναφορές στους BLACK SABBATH, αλλά και μια μακρινή συγγένεια με τα αντίστοιχα των BLACK LABEL SOCIETY, χωρίς, όμως, τις southern και blues προσμίξεις. Επίσης με πολύ όμορφο κι άκρως φυσικό και αποτελεσματικό τρόπο το συγκρότημα «καρυκεύει» τον ήχο του με στοιχεία hard rock που για τον γράφοντα του έφεραν στο νου κάτι από GUNS ‘N’ ROSES, αλλά και 70’s ροκ στοιχεία. Προφανώς, και δεν είναι τυχαία η διασκευή του τραγουδιού των BEATLES “ Eleanor Rigby”. Μάλιστα παντρεύουν τον μοντέρνο metal ήχο με το κλασσικό rock/hard rock με έναν τρόπο που συνάντησα για πρώτη φορά στους BOBAFLEX.

Δεν έχω συνηθίσει σε τέτοιου είδους ακούσματα, αλλά οι TOY CALLED GOD μου παρουσίασαν μια καλοδουλεμένη κυκλοφορία με πολλές όμορφες στιγμές που σίγουρα δεν με άφησε αδιάφορο. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι μου άρεσε πολύ.

Νικόλαος Παραστατίδης