ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ACCEPT – Blind Rage

ACCEPT – Blind Rage

Nuclear Blast Records

http://www.acceptworldwide.com/

Το 1996 οι ΑCCEPT με τον Udo στα φωνητικά έμελε να κυκλοφορήσουν τον τελευταίο δίσκο τους υπό τον τίτλο «Predator». Δυστυχώς, ο δίσκος δεν τα πήγε καλά, γιατί και κατά τη δική μου άποψη ήταν μέτριος σε σχέση με τις παλιότερες δουλειές και τις δυνατότητες του συγκροτήματος. Μετά από αυτό η μπάντα διέλυσε και κάπου το 2004 (συγνώμη που δεν θυμάμαι πότε ακριβώς) αποφάσισαν να επανασυνδεθούν με το original line – up για να δώσουν κάποια live ανά τον κόσμο. Είχαν, όμως συμφωνήσει, κατά τα λεγόμενά τους, να μην κυκλοφορήσουν ποτέ ξανά δίσκο. Έναν λόγο που δεν τήρησαν αφού το 2010 κυκλοφόρησαν το «Blood Of The Nations” με τραγουδιστή τον Mark Tornillo (πρώην TT QUICK). To «Blind Rage» είναι  το τρίτο άλμουμ με αυτόν στα φωνητικά και ήδη έχουν αποχωρήσει από το συγκρότημα ο κιθαρίστας Herman Frank και ο ντράμερ Stefan Schwarzmann για να ασχοληθούν με το άλλο τους συγκρότημα τους PANZER.

Εξώφυλλο: Το εξώφυλλο είναι σε κόκκινο φόντο, χρώμα που λατρεύουν οι ACCEPT και απεικονίζει ένα μαινόμενο ταύρο. Το εξώφυλλο μου μοιάζει κάπως με διαφήμιση γνωστού ιπτάμενου ενεργειακού ποτού και προφανώς θέλει να υπογραμμίσει τη δυναμική και τον «τσαμπουκά» που έχει η μουσική τους ακόμη και τώρα που τα χρόνια πέρασαν.

ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ: Πραγματικά πολύ λίγες και αυτές δεν είναι άλλες από τα τραγούδια; «Dark Side of My Heart», «Fall of the Empire», «Wanna Be Free» (η αρχική μελωδία του συγκεκριμένου παραπέμπει σε γουέστερν και σε συνθέσεις του Ένιο Μορικόνε) και το «Final Journey».

Οι υπόλοιπες συνθέσεις του δίσκου δεν με ενθουσίασαν, ούτε και με απογοήτευσαν, μιας και για εμένα αποτελούν τον ορισμό της χρυσής μετριότητας που σημαίνει ότι εύκολα ακούγονται, αλλά και εύκολα ξεχνιούνται.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Δυστυχώς οι ACCEPT προσπαθούν να θυμηθούν το παλιό ένδοξο παρελθόν τους και ενώ υπάρχουν κάποιες στιγμές που το καταφέρνουν (ίδε τα παραπάνω τραγούδια), τις περισσότερες φορές ακούγονται σαν μια από τις χιλιάδες μπάντες που προσπάθησαν να τους μιμηθούν και απέτυχαν.

Στίχοι που χαρακτηρίζουν το δίσκο:

«Can you remember how it used to be

We were so proud and free, so free

Strong and mighty powerful and true

Can you remember»

Νικόλαος Παραστατίδης